________________
२८
પુણ્ય દેહને પાલખીમાં પધરાવવામાં આવ્યા અને ‘જય જય નદા' ‘જય જય ભદ્દા’ના પવિત્ર ઉચ્ચારા સાથે એ દેહને ગામમાં ફેરવ્યા બાદ ગામ બહાર ચંદનની ચિતામાં પધરાવવામાં આવ્યેા. અગ્નિએ અગ્નિનું કાર્ય કર્યુ. અને હજારા નયનમાંથી વેદનાના આંસુ ટપકી પડયાં.
સૂરીશ્વરજી પ`જામના સરસા ગામમાં એક બ્રાહ્મણ કુટુંબમાં જન્મ્યા હતા. તેમના પિતાશ્રીનું નામ રૂપચંદ, માતાનું નામ જિતાબાઈ અને પેાતાનુ નામ રામલાલ હતું. આઠ વર્ષોંની ઉંમરે જ્ઞાના*ભ્યાસ માટે તેમને તિશ્રી કિશારચદ્રની સેવામાં સમર્પિત કરવામાં આવ્યા હતા. ત્યાં થાડા વખત બાદ તેમણે તિદિક્ષા લીધી હતી, પછી વિસનચંદ્રજી નામના એક સ્થાનકવાસી સાધુના સમાગમમાં આવતાં તેમના શિષ્ય થયા હતા. ત્યાર બાદ રવનામધન્ય પૂજ્ય આત્મારામજી મહારાજના ઉપદેશથી વિસનચંદ્ર આદિ અઢાર સ્થાનકવાસી સાધુએએ મૂર્તિપૂજા પર પેાતાની શ્રદ્ધા પ્રગટ કરી હતી અને શત્રુ ંજય તીર્થની યાત્રા કરી હતી. તેમાં મુનિ રામલાલજી પણ સામેલ હતા. સને ૧૮૭૬માં તેમણે સ ંવેગી દીક્ષા લેતાં તેમનું નામ સુનિશ્રી ક્રમવિજયજી રાખી તેમને પૂ. આત્મારામજી મહારાજના શિષ્ય મુનિશ્રી લક્ષ્મીવિજયજીના શિષ્ય કરવામાં આવ્યા હતા.
પૂ. આત્મારાજી મહારાજના ગવાસ બાદ શ્રીસ ંઘે તેમને આચાય પદથી વિભૂષિત કરી પૂ. આત્મારામજી મહારાજના પટ્ટધર બનાવ્યા હતા. તેમનું આખું જીવન ધર્મપ્રચાર અને ધમ રક્ષણમાં વ્યતીત થયું હતું.
સૂરીશ્વરજી કાળધર્મ પામતાં ઘણાએ તપશ્ચર્યા કરવાની, શુભ કાÖમાં અમુક દ્રવ્ય વાપરવાની, સામાયિકા કરવાની વગેરે પ્રતિજ્ઞા લીધી હતી અને જલાલપુરના સંઘે તેમનાં અગ્નસ ંસ્કારનાં સ્થાને સ્તૂપ તથા પગલાં સ્થાપવાના તેમજ ગામનાં દહેરાસર
