________________
पाइयपच्चूसो
जइ इमेसु वणेसुं संपयं, भरेज्जा बलिउट्ठाण११ मंसं१२ । वणा भरिउं णिच्छियं सक्का, ण दिस्सइ किर अवरो उवायो ॥३६ ॥ सोऊण सुविज्जस्स मुहाओ, णिअ-गयणासगं णं उवायं । सईअ तस्स णियमो चउत्थो, समागओ तुरिअं लवेइ सो ॥३७॥ इमाए ओसहीए णाई, अहं कयावि पओगं काहं । अत्थि पुरिमं चिअ णियमबद्धो, कायलाण हं मंसभक्खणे ॥३८ ॥ इमं बंकचूलस्स भारइं, सुणिऊण सणेहं य रिवइवई । साहेइ बंकचूलं तयाणिं, सुअ ! ण दिस्सइ अण्णो उवायो ॥३९॥ णिरत्थया इयाणिं पयाया, समा सेट्ठाओ ओसहीओ । इमा एगा अत्थि अवसेसा, कायव्वो इमाअ हु पओगो ॥४०॥ जइ होहिइ जीअं सुरक्खियं, तया बहूण वयाण पालणं । काउं पक्कलो णरो जगम्मि, अजीओ किं करिउं पच्चलो ॥४१॥ सुणिऊण भूवस्स सरस्सइं, वज्जरेइ बंकचूलो तया । ताय ! एगम्मि दिणम्मि णूणं, णासेहिइ किर इणं सरीरं ॥४२॥ वयं रक्खंतो जइ विणासं, लहेइ अण्णो सेट्ठयरो किं । वयं तोडिअ रक्खेइ देहं, पयाइ मच्चो अहमं गई य ॥४३॥ अओ वयं णाई तोडिहामि, समागयम्मि पउरे वि कटे । ण संपयं मे मणम्मि गिद्धी, अस्सि सरीरम्मि अत्थि किंचि ॥४४॥ सोच्चा बंकचूलस्स वाणिं, णिवो मोहा य हूओ दुहिओ । चिंतेइ किं कुज्जा उवायं, मणेज्ज जेण अयं मे वत्तं ॥४५॥ इणं चिंतेतो तस्स झाणे, समागओ एगो य उवायो । विज्जए अस्स अहुणा मित्ती, जिणदासेण समं य वहुत्ता३ ॥४६ ॥ जइ सो समागंतूणं अत्थ, एअं बुझेज्ज किर संपयं । मण्णेज्ज जइ अयं से वत्तं, तया होहिइ सहलो पयासो ॥४७ ।। इमं चिंतिऊण सो भूवई, आगारेइ एगं स- दूयं । कहेइ तुं गच्छेज्ज संपयं, सालिग्गामम्मि य सयराहं ॥४८॥
(१२) मांसम् (मांसादिष्वनुसारे-प्रा.व्या.८ ॥१७०)।
(११) काकानाम् (पाइयलच्छी नाममाला-६७)। (१३) प्रभूता (प्रभूते व:-प्रा.व्या. ८ ।१ ।२३३)।