________________
FG
पाइयपच्चूसो
णेऊण तया पउरा सेणा, वच्चेइ सिग्घं य बंकचूलो । करेइ समरमुच्छाहपुव्वं, बीहेइ णाई मणम्मि किंचि ॥२३ ॥ तस्स परक्कम्मस्स सम्मुहे, अरिसेणा ठाउं ण पच्चला । आइच्चस्स य सम्मुहम्मि किं, सक्केइ ठाउं अंधयारो ॥२४॥ सणियं सणियं विपक्खसेणा, गच्छेइ चइउं जुद्धभूमि । सक्केइ को ठाउं माणवो, कयाइ बलिणो य सम्मुहे ॥२५ ॥ लखूण तत्थ जयं अपुव्वं, समागओ सो णिअगं देसं । मोअइ बहुं णिवस्स माणसं, देइ तयाणिं तं बहुमाणं ॥२६॥ दट्टण तस्स संदरं वळं, अरिसेणा कयप्पहारेहिं । 'वण-परियं तयाणिं खेओ, मणम्मि णिवस्स पउरो जाओ ॥२७ ।।
आगारेऊण दुत्ति विज्जा, कारेइ तस्स तया तिगिच्छं । परं वणा अण हुवेति सम्मं, कये वि पउरे पयत्ते तेसि ॥२८॥ पइदिणं वड्डए से पीला, होइ बंकचूलो ण वाउलो । सहेइ समभावाउ तं तया, मुणिऊण स-कम्माण विवागं ॥२९ ।। धम्मण्णू सहेइ समभावा, समागयं दुक्खं य समत्थं ।। हुवेइ समभावा हु णिच्छियं, तयाणि तस्स कम्मणिज्जरणं ॥३०॥ अहम्मण्णू कुणेइ विलावं, समागयम्मि दुहाण सासयं । बंधेइ सो णव्वकम्माइं, अओ दुहं सहेज्ज समभावा ॥३१ ।। णिहालिऊण तस्स य वेयणं, वुड्ढिं गयं इत्थं खिइवई । पच्चारेइ सो य तिगिच्छगा, कहेइ सिग्घं कणेज्ज कल्लं ॥३२॥ सोऊण णिवस्स उवालंभं, भासेंति तयाणिं विज्जवरा । जाणेमो अम्हे हे भूवो !, भवाण माणसस्स हु वेयणं ॥३३॥ परं वणा संति य अइगहणा, ओसहमओ ण करेइ कज्जं । अहुणा अस्थि एगो उवायो, जेण समत्थो हुविउं सत्थो ॥३४॥ को सो अत्थि एगो उवायो, पुच्छेइ णिवो विम्हयं गओ । साहेइ तया एगो विज्जो. अत्तविस्सासपुरिमं इत्थं ॥३५ ।।
(८) व्याकुल: (१) उपालम्भते (उपालम्भेर्झख-पच्चार-वेलवा:- प्रा.व्या. ८ १४ १५६)। (१०) स्वस्थम् (कल्लो सत्थो पडू-पाइयलच्छो नाममाला- ४८.६) ।