________________
पाइयपच्चूसो
बंकाइचूलो य परं भणेइ, बद्धो पइण्णाअ अहं इयाणिं । सक्को ण भोत्तुं य फलाणि ताव, गोत्तं ण होज्जा पगडं य जाव ॥२५ ॥ भासंति सव्वे छुहिया इयाणिं, पाणाण रक्खा वि य दुक्करा णो १२ । पुव्वं अओ ता किर रक्खियव्वा, पच्छा कुणेज्जा णियमाण रक्खा ॥२६॥ होज्जा विणट्ठा जइ पाणहारा ३, रक्खा वयाणं य कहं हुवेज्जा । जीओ णरो च्चेअ जगम्मि सव्वं, काउं समत्यो इह संसओ को ॥२७॥ सोऊण तेसिं वयणं तयाणिं, बंकाइचूलो पिसुणेई५ ता य । रक्खा हुवेज्जा सुयरा वयाणं, लोए समेसिं अणुऊलकाले ॥२८॥ रक्खेंति ताइं पडिऊलकाले, ते संति मच्चा विरला जगम्मि । पायो मणुस्सा पडिऊलकालं, लखूण तोडेंति वयाणि झत्ति ॥२९॥
(जुग्गं) लद्धं मणुस्सा समयं विलोमं, तुटुंति णाई णियमा कयाइ । ते च्वेअ सच्चं भुवणे वयाणं, आराहया होंति य माणवा य ॥३०॥ पाणा विणट्ठा किर होज्ज वा णो, णाई य चिंता हिअयम्मि मज्झं । भंगा ण होज्जा णियमा गहीया, चिंत त्ति चित्ते इमिआ इयाणि ॥३१॥ णाई फलाइं अहयं कयाइ, एआणि भो संपइ खाइहामि । भक्खेज्ज तुम्हे अहुणा वि माइं, एआ य मज्झं किर मंतणा य ॥३२॥ एगं य चिच्चा अवरो य को वि, णे मंतणं णो उररीकुणेइ । पासा विवत्ती य जया हुवेज्जा, णो रोयए भो ! हियया य वाणी ॥३३॥ . भोत्तूण ताई य फलाणि सिग्धं, संता बुहुक्खा विहिया समेहिं । काउं दविलृ णिअगं समं ते, सव्वे य णिद्दाअ वसं गया य ॥३४ ।। कालो पयायो गमणस्स जया य, उढेइ भिल्लो अण को वि तेसुं । जाणाइ को णो इमिआ य णिद्दा, तेसिं हुवेज्जा चिरकालिया य ॥३५ ।। बंकाइचूलो य कहेइ भिल्लं, सदं कुणेज्जा गमणस्स दुत्ति । से मंतणं मण्णिअ जेण णाई, ताई फलाइं किर भक्खियाइं ॥३६ ॥
(१४) जीवितः ।
(११) नाम । (१२) अस्माकम् । (१५) कथयति । (१६) हितदा ।
(१३) प्राणधारा । (१७) श्रमम् ।