________________ કપટજી . 25 ત્યાં જઈને મનગમતી મેજ ઉડાવતો હતો. તેના પિતા વરધવલે કરેલું તેનું અપમાન, વીરમગામમાં રહેવાની તેની આજ્ઞા, વીસળની લોકપ્રિયતા અને જેન મંત્રીઓ તરફનો તિરસ્કાર વગેરે બાબતોને તે ભૂલી ગયો હતો. તેનાં હદયમાં અને મસ્તકમાં માત્ર એકજ વિચાર કરી બેઠા હતા અને તે પેલી અજાણી પણ હક નારીનો, તેના પ્રેમને અને તેનાં અથાગ સંદર્યને જ હતો. તે પાટણમાં શા હેતુથી આવ્યો હતો અને તેને કેવાં કેવાં કામો કરવાનાં હતાં, એનું તેને ભાન રહ્યું નહોતું, મહારાજ ભીમદેવ અને મંત્રીશ્વર શ્રીધરને મળવાને માટે તે આતુર હતો; પરંતુ તેમને મળી શકો નહોતો અને હવે મળવાનું મન પણ થતું નહોતું. વીરમના શૌર્ય અને સાહસ અનંગના અગ્નિમાં ભસ્મિભૂત થઈ ગયાં હતાં. હંમેશા એક વાર એ સુંદર બાળાની મુલાકાત લેવા માટે વીરમ જતો હતો. આજે પણ નિત્યના નિયમ મુજબ મુલાકાતના સ્થળે જવાને નીકળ્યો હતો. આ સમયે પ્રાત:કાલ પસાર થઈ ગયો હતો અને સવિતાનારાયણ ધીમે ધીમે ઉગ્રતાને ધારણ કરતા જતા હતા. વીરમ ગુપ્ત દ્વારે થઈને યથાસમયે ઇચ્છિત સ્થળે પહોંચી ગયે. આજે એ નવજુવાન સુંદરી પૂરબહારમાં અને ખુશમિજાજમાં હતી. તેણે ભભકાદાર વચ્ચે પહેરેલાં હતાં અને તે એવી અચ્છી રીતે સુસજિત બની હતી કે તેને જેનેજ વીરમ ખુશી થઈ ગયે. તેણે એ નાજુક નારીના સુમબ હાયને પોતાના હાથમાં લીધું અને તેને પ્રેમપૂર્વક દાબીને પિતાના હૃદયને ભાવ બતાવી આપ્યો. એ પછી એ આશક અને માશુક બને એક મેટા આસન ઉપર બેઠા. ક્ષણવાર રહી વીરમે એ સુંદરીનાં મુખ તરફ જઈને કહ્યું “આજે હું તમને એક પ્રશ્ન પુછવાને ઈચ્છું છું.” સુંદરીએ વીરમના મુખ તરફ જરા આશ્ચર્યથી જેઈને પુછ્યું “શે પ્રશ્ન પુછવાને ઈચ્છા રાખો છો ?" " પ્રશ્ન તો અતિ સામાન્ય છે; પરંતુ આજપર્યત હું તે ભુલી ગયેજ હતો.” વીરમે એ પ્રમાણે ઉત્તર આપીને કહ્યું. “તમારું નામ શું છે અને તમે કેણ છે એજ મારો પ્રશ્ન છે.” આ જવાબમાં એ મનમોહક બાળા જરા હસી. તેનાં હાસ્યમાં જાદુ ભરેલું હતું. વીરમને લાગ્યું કે એ પ્રશ્ન પુછવાની અગત્ય નહોતી. પ્રેમમાં શંકાને સ્થાન હોઈ શકે નહિ. ક્ષણવાર વિચાર કરીને તે બાળાએ કહ્યું. " રાજકુમાર ! આપે પાણું પીધા પછી ઘર પુછવા જેવું કર્યું. પ્રેમ