________________ રાજકુમાર વીસળ. 175 ' “ના; તમારા દાદા લવણુપ્રસાદે” નાગડે ઉત્તર આપે. આ વાત તમારા જાણવામાં કયારે આવી ? " વીસળે પ્રશ્ન કર્યો. “ગમે ત્યારે આવી; પરંતુ એ વાત તમને કહેવાને માટે હું આંહી આવ્યો છું, એ હવે તમારા સમજવામાં આવ્યું હશે.” વીસળનાં મુખ ઉપર સંતોષની લાગણું તરી આવી. તેણે પૂછ્યુંછે અને પછી શું થયું ?" પછી જે થયું હોય, તે ખરૂં.” નાગડે તરતજ જવાબ આપે. પણ એ બનાવથી તમને ઘણો લાભ થયો છે.” “મને?” વીસળે અજાયબીથી પૂછ્યું. “હા, તમને જ.”નાગડે ભારપૂર્વક કહ્યું. “શી રીતે ?" વીસને પુનઃ પણ અજાયબીથીજ પૂછયું. “શી રીતે કેમ ? " નાગડે કહ્યું. “એક તે મૂળ રાજાજીની વીરમદેવ ઉપર કૃપા નહતી અને તેમાં આ બનાવ બન્યું એટલે પછી તેમની અવકૃપાનું પૂછવું જ શું ?'' “પિતાજી આ વાતને જાણે છે ખરા ?" વીસળે પ્રશ્ન કર્યો. “ચોક્કસ.” નાગડે તરતજ જવાબ આપે. “પણ એથી મને શું લાભ થવાનો છે કિંવા થયો છે ? એ મારા સમજવામાં આવતું નથી.” રાજકુમારે નાગડની વાતને નહિ સમજી શાકવાથી કહ્યું. “એથી તમને ઘણો મોટો લાભ ભવિષ્યમાં થવાનું છે. રાજાજીનો તમારા ઉપર ઘણો પ્રેમ છે અને રાજ્યના અધિકારીઓ તથા પ્રજાજને પણ તમને ચાહે છે. એ હકીકત ધ્યાનમાં લેતાં તથા બીજી બાજુ વીમદેવ રાજ્યવિરૂદ્ધ કાવત્રામાં સામેલ થવાથી રાજદ્રોહી ઠરે છે, એનો વિચાર કરતાં યુવરાજપદ તમને મળવાનું એ ચોક્કસ છે.” વીસળે સ્પષ્ટ ઉત્તર આપ્યો. વીસળ નાગડને ઉત્તર સાંભળીને વિચારમાં પડી ગયા. નાગડે એને વિચારમાં પડેલો જોઈને કહ્યું. રાજકુમાર ! એમાં વિચાર કરવા જેવું શું છે? વીરમદેવ કરતાં તમે યુવરાજપદને વધારે લાયક છે અને વળી પાટણમાં આ બનાવ બન્યો એટલે યુવરાજપદના તમે અધિકારી થઈ ચુક્યા છો.” વીસળ હજી પણ વિચાર કરતો હતો. તેથી નાગડે