________________ ત્રિભુવનપાળના આવાસમાં. 111 તમે ?લવણપ્રસાદની આંખો ફાટી અને તેણે કહ્યું. “રાજકીય કારણે દેશદ્રોહી કરીને દેશનિકાલ થયેલે માણસ શું રાજ્યની ચિંતા રાખે છે ? તદન અસત્ય. તમારા સ્વાર્થની ચિંતા રાખતા હે તે એ વાત સત્ય છે.” આ વાર્તાલાપ સાંભળીને ત્રિભુવનપાળ ત્યાં આવી પહોંચે. પરંતુ સામે લવણપ્રસાદને ઉભેલ જોઈને જરા દૂર ખસીને ઉભો રહ્યો. “શામાટે દૂર ખસો છો ? અહીં ઉભા રહે.” જયંતસિંહે આજ્ઞાસૂચક અવાજથી ત્રિભુવનપાળને કહ્યું અને પછી લવણુપ્રસાદને ઉદ્દેશી ઉત્તર આપ્યો. “સ્વાર્થની ચિંતા તમે રાખો છે; અમે નહિ. અમારે પાટણની ઉન્નતિ કરવા અને ખરા હક્કદાર પુરૂષને હક જાળવવા સિવાય બીજી શી ચિંતા કરવાની છે ? અને તમારે તો ધોળકાના રાજ્યત ત્રને સુરક્ષિત રાખવાની સાથે પાટણની રાજ્યગાદીને પચાવી પાડવા માટે પણ ચિંતા કરવી પડે છે. સમજ્યાને ?" પાટણની ઉન્નતિ કરવા અને હકદાર પુરૂષનો હક જાળવવાના બહાનાં નીચે તમે તમારા સ્વાર્થને પોષો છે, એ કેઈથી અજાણ્યું નથી. મહારાજાની ગેરહાજરીને લાભ લઈ તથા પિતાના સ્વામી તરફ વિશ્વાસઘાતક બની તમે પાટણની રાજ્યગાદીને હસ્તગત કરવાને જે ઉપાય અજમાવ્યો હતો, તે કેઈથી અજાણ્યો નથી. સરદાર જયંતસિંહ ! તમે દેશદ્રોહી અને દેશનિકાલ થયેલા છે, તે છતાં ખુદ પાટણમાં અને ધોળકામાં જે ખટપટ કરી રહ્યા છે, એ મહારાજાની જાણમાં છે, પરંતુ ખાસ દયાની ખાતર તેઓ તમને પકડીને પરહેજ કરતા નથી, પણ તમે મહારાજાની એ દયાને દુરૂપયોગ કરે છે. મહાસામંત ત્રિભુવનપાળને પક્ષમાં રાખી તમે નવાં નવાં કાવત્રાં રચે છે, એ તો ઠીક; પરંતુ વીરમદેવને એક અજાણું સ્ત્રીના મેહમાં ફસાવીને જે ખટપટ આદરી છે, તે ચલાવી લઈ શકાય તેમ નથી. એ માટે તમને અવશ્ય શિક્ષા કરવી પડશે.” લવણપ્રસાદે સંપૂર્ણ ગંભીરતાથી કહ્યું. મને શિક્ષા કરનાર આ જગત ઉપર તે કઈ નથી.” જયંતસિંહે સહજ મશ્કરીની ઢબે તલવારની મુઠ પકડીને કહ્યું. એ હું તમને થોડા સમયમાં બતાવી આપીશ કે તમને શિક્ષા કરનાર આ જગત ઉપર કઈ છે કે નહિ. " લવણુપ્રસાદે એમ કહીને વીરમના સામે જોયું. વીરમ અવનત મુખે મૌન ઉભે હતો. તે માત્ર બન્નેને વિવાદ ગભરાટથી સાંભળી રહ્યો હતો.