________________ 76 વીરશિરોમણી વસ્તુપાલ. છે કે તારા ભાઈ તારું સગપણ નગરશેઠના પુત્ર જ્યદેવની સાથે કરવાના છે. શું આ વાત ખરી છે?” “પણ તે વાત સાંભળી છે અને તેથી મને લાગે છે કે એ વાત ખરી હેવી જોઈએ.” ત્રીજી કુમારીકાએ કહ્યું. મારા મોટા ભાઈ પણ આજ સવારે એવી વાત કરતા હતા; પરંતુ પન્ના હા કે ના કહે ત્યારે જ આપણે તેને નિર્ણય કરી શકીએને?” ચેથી કુમારીકાએ કહ્યું. પવા ન કહે તે ખરી કે અમે સાંભળેલી વાત ખરી છે કે ખરી?” બીજી કુમારીકાએ પૂછયું. ' ઉત્તરમાં પડ્યા મૌન રહી. એ ઉપરથી ત્રીજી કુમારીકાએ કહ્યું. “પવા! આજને માટેજ નહિ; કિંતુ જ્યારે જ્યારે વર સંબંધી વાત નીકળે છે, ત્યારે ત્યારે તું મૌનજ રહે છે, એ અમે સારી રીતે જાણીએ છીએ, પરંતુ એનાં કારણને અમે અત્યાર સુધી જાણી શક્યા નથી; માટે આજ તે તું પ્રથમ અમને એજ કહે કે તું વરની વાત નીકળતાં મૌન કેમ રહે છે? શું તારે આજન્મ કુમારીકા રહેવું છે કે સ્વયંવર રચીને વર પસંદ કરે છે? સખી ચંપા! પદ્માને ઠીક પ્રશ્ન કર્યો છે, કારણકે તે વિના તે સીધો ઉત્તર આપશે નહિ.” ચોથી કુમારીકાએ કહ્યું. - “સખી પડ્યા!હવે તારે અમારા પ્રશ્નનો ખરેખર ઉત્તર આપો પડશે; કારણ કે તે વિના અમને સંતોષ થશે નહિ. અમને તો એ વાત સાંભળીને ઘણી જ ખુશાલી ઉસન્ન થઇ છે અને અમે તને નગરશેઠને પુત્ર વર મળે, તે પરમ્ ભાગ્યશાલિની ગણીએ છીએ; માટે સખી! જે વાત અમે સાંભળી છે, તે ખરી છે કે નહિ, તે તું વિના સંકોચે અમને કહી બતાવ કે જેથી અમારી ઉત્કંઠા શમી જાય.” બીજી કુમારીકાએ આતુરતાપૂર્વક કહ્યું. પઘાએ જાયું કે હવે ઉત્તર આપ્યા સિવાય ચાલે તેમ નથી; તેથી તેણે કહ્યું, “તમે બધી મારી પાસેથી તમારા પ્રશ્નને ઉત્તર મેળવવાને આતુર થઈ રહી છે; પરંતુ ખરી રીતે કહું તો મને એ વાતની ચોક્કસ ખબર નથી. કુમારી કન્યાને માટે વરની જેમ તપાસ કરવામાં આવે છે, તેમ મારા વડિલ બંધું મારા માટે તેની તપાસ કોઈ સ્થળે કરતા હોય તો તે સ્વભાવિક છે, તેમાં તમે મને પૂછો છો શું?” “ઠીક, બહેન અમે તને એ વાત પૂછી, એ મોટી ભૂલ કરી; 5