________________ બે બંધુઓ, - 53 અને ખેલાવતા ખેલાવતા ધીમે ધીમે માર્ગક્રમણ કરી રહ્યા હતા. આ બને અશ્વારોહીઓ અને વિવિધ પ્રકારે ખેલાવવાથી તથા આમતેમ દેડાવવાથી શ્રમિત થઈ ગયેલાં જણાતા હતા અને તે સાથે તેમના અને પણ પ્રસ્વેદથી ભીંજાઈ ગયેલાં જોવામાં આવતા હતા. આ કારણથી તે ઓ અને મંદગતિએ ચલાવતાં નગર પ્રતિ વળી રહ્યા હતા. વડીલ બધુ!” એક અશ્વારોહીએ બીજાને ઉદ્દેશીને કહ્યું. “કેટલાક સમયથી હું એક વાત તમને પૂછું પૂછું થઈ રહ્યો છું; પરંતુ આજપર્યત પૂછી શક્યો નથી. જે તમારી આજ્ઞા હોય, તે અત્યારે એ વાત હું તમને પૂછવા માગું છું.” બીજા ઘોડેસ્વારે તરત જ કહ્યું. " ભાઈ ! એમાં મારી આજ્ઞાની જરૂર નથી. તારે જે વાત પૂછવી હોય; તે ખુશીથી પૂછ, હું તેને સાંભળવાને તૈયારજ . મારે તમને એ વાત પૂછવી છે કે આપણે હવે આ નગરમાં સ્થિરવાસ કરીને રહેવું છે કે કે અન્ય સ્થળે જવું છે ? જે હમણાં અહીં રહેવું હોય, તે ક્યાં સુધી રહેવાનું છે અને જે કોઈ અન્ય સ્થળે જવું હોય તો કયાં જવાનું છે, તે સંબંધી તમે કોઈ નિર્ણય કર્યો છે?” પહેલા ઘોડેસ્વારે પૂછયું. ભાઈ ! ગઈકાલ પર્યત મેં તારા પ્રશ્ન સંબંધી કાંઈ નિર્ણય કર્યો નહોતો. કારણકે આપણું પૂજ્ય માતા-પિતાનાં સ્વર્ગ–ગમનથી મારૂં ચિત્ત શુન્ય બની ગયું હતું અને મારી બુદ્ધિ કુંઠિત થઈ ગઈ હતી અને તેથી મેં કોઈપણ પ્રકારનો નિશ્ચય કરવા સંબંધી તને જેમ પૂછ્યું નહતું, તેમ મારા મનથી પણ વિચાર કર્યો નહોતે; પરંતુ ગઈ કાલથી હું ચોક્કસ નિર્ણય ઉપર આવ્યો છું અને તત્સંબંધી તારી શી સલાહ છે. તે જાણવાનું માત્ર બાકી રહ્યું છે. જે તું પણ મારા વિચાર સાથે સંમત થતું હોય, તે આપણે થોડા જ સમયમાં માંડલનો ત્યાગ કરવો પડશે.” બીજા ઘોડેસ્વારે ઉત્તર આપ્યો. તમે જે નિશ્ચય કર્યો હોય, તેને માટે સંમતજ થવું જોઈએ; કારણકે તમે જે નિશ્ચય ઉપર આવ્યા હશો, તે પૂરો વિચાર કરીને જ આવ્યા હશે અને તેથી તે સંબંધમાં મારી સંમતિ લેવાની અગત્ય નથી. મને માત્ર એટલું જ જણાવો કે તમે કયા નિર્ણય ઉપર આવ્યા છે?” બીજા ઘોડેસ્વારે એમ કહીને સ્વાલ કર્યો. “ભાઈ ! હું જે નિર્ણય ઉપર આવ્યો છું, તે કાંઈ કેવળ નવીન