________________ વીરશિરોમણી વસ્તુપાલ. છે, તેમ ઉત્તમ સંસ્કારી, કેળવાયલી, સદાચારી અને પતિવ્રતા પત્નીને પ્રાપ્ત થવું, એ પુરૂષનું પણ અહોભાગ્ય જ છે. તમારા ઉભય જેવી સુશીલ અને સંસ્કારી સ્ત્રીઓ મળવાથી હું મોટે ભાગ્યશાળી છું અને વિશેષમાં તમારા સહવાસથી મારૂં ગૃહસ્થ-જીવન ઘણુંજ સુખમાં અને અનવધિ આનંદમાં વ્યતિત થાય છે, એ કહી દર્શાવવાની કાંઈ અગત્ય નથી. હાલી લલિતા અને સૌખેલતા ! પવિત્ર ગૃહસ્થાશ્રમનું સુખ આપણે જીવનપર્યતા અનુભવી શકીએ અને તેમાં રહ્યા છતાં તમારી બન્નેની ઈચ્છાનુસાર દેશ, સમાજ અને ધર્મની ઉન્નતિ કરવાની સાથે ધાર્મિક કાર્યો અને આત્મકલ્યાણ કરી શકીએ, એવા સંયોગ અને એવું આત્મબળ આપણને પ્રાપ્ત થાય, એ માટે ચાલે આપણે પરમ કૃપાળુ પરમાત્માની પ્રાર્થના કરીએ.” એમ કહીને વસ્તુપાળ સ્મિતહાસ્ય પૂર્વક લલિતા તથા સૌખ્યલતા પ્રત્યે પ્રેમાતુરતાથી જોઈ રહ્યો. પ્રત્યુત્તરમાં લલિતા અને સૌખલતા ઉભય પણ મંદ અને મીઠું હાસ્ય કરીને પોતાના પ્રાણનાથ પ્રત્યે પ્રેમભીની નજરે જોઈ રહી. તે જ ક્ષણે વસ્તુપાળે પિતાના વિશાળ બાહુને પસાર્યા કે તરતજ નાજુક વેલીઓ જેમ વૃક્ષને આલિગે છે, તેમ લલિતા અને સુભગા અત્યંત સ્નેહપૂર્વક પિતાના પતિને બન્ને બાજુથી આલિગન આપતી તેની બાથમાં સમાઈ ગઈ. આ સ્થિતિમાંજ તેઓ પરમાત્માની પ્રાર્થના કરવાને ગૃહમંદિર પ્રતિ રવાના થયાં. ધન્ય છે આવાં વિરલ દંપતીને અને ધન્ય છે તેમના દૈવી જીવનને ! આવાં પવિત્ર, પ્રેમી, સંસ્કારી અને દૈવી દંપતી-જીવનને ધન્યવાદ આપીને જ અમે સંતોષ માનીએ છીએ; કારણકે ધન્યવાદ સિવાય બીજું સાબ્દિક વર્ણન આલેખવાને અમારી લેખિની અશકત જ છે Gy પ્રકરણ 8 મું. બે બંધુઓ. સૂર્યનારાયણને ઉદય થયાને બહુ વાર નહતી, તેથી તેનાં કિરણો પ્રખરતાને પામ્યાં નહોતાં. પ્રભાતકાલિન મીઠે અને મંદ વાય હજી પણ વાઈ રહ્યો હતો અને તેના કેમળ સ્પર્શથી વૃક્ષોનાં પત્ર ધીમે ધીમે ડોલી રહ્યાં હતાં. આ ક્ષણે માંડલ નગરનાં ઉપવનમાં બે ઘોડેસ્વારો પિતાના