________________ વિરશિરે મણિ વસ્તુપાલ. રહેવાનું કહી દેજે. હું ત્યાં જાઉં છું, પણ તમે બધા બરાબર તૈયાર રહેજે; જરા પણ ગફલતમાં રહેશે નહિ.” પહેલા ઘોડેસ્વારે તેની સાથેના ઘોડેસ્વારોને સૂચના આપતા આગળ એકલાએજ પ્રયાણ કર્યું. { “આપ એ બાબતમાં નચિંત રહેશે; પરંતુ મને આપની સાથે આવવા દીધો હોત, તો ઠીક હતું; કારણ કે આપની તબિયત હજુ બરાબર સુધારા ઉપર આવેલી નથી અને તેથી જે હું સાથે હોઉં તે આપને ઉપગને થઈ પડું.” બીજા ઘડેસ્વારે કહ્યું. આ પહેલા ઘેડેસ્વારે પિતાના ઘડાને જરા થંભાવીને કહ્યું. “તમારે મારી ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. ભગવાન સેમિનાથની કૃપાથી કામ સરળ કરીને હું હમણાં જ આવી પહોંચું છું.” ( 1 “જેવી આપની ઇચ્છા. ભગવાન સોમનાથ આપને સહાય કરે.” બીજાએ કહ્યું અને તે તથા તેના સાથીઓ આસપાસ ખૂલ્લી તલવારે પહેલા ઘોડેસ્વારના આગમનની રાહ જોતાં ત્યાંજ ઉભા રહ્યા. પહેલે ઘોડેસ્વાર કેટલેક દૂર ગયા પછી ઘોડા ઉપરથી નીચે ઉતરી ગયો અને તેને એક વૃક્ષની સાથે બાંધીને પગે ચાલતા જ આગળ જવા લાગ્યો. પિતાની સન્મુખ પણ થોડે દૂર બે તંબુઓ અને ચાર-પાંચ રાવટીઓ તારાના ઝાંખા પ્રકાશમાં તેની નજરે પડ્યાં, એટલે તે તરતજ ઉભો રહ્યો અને ઝીણું નજરે તથા એક ધ્યાને કાઈ જાગે છે કે કેમ તથા કેઈને સ્વર સંભળાય છે કે કેમ, તે વિષે તપાસ કરવા લાગ્યો. સારવારપર્યત એ પ્રમાણે તપાસ કરતાં તેને ખાતરી થઈ કે કોઇ જાગતું હોય, એમ જણાતું નથી, એટલે તે ધીમે ધીમે એક તંબુ પાસે ગયો અને ત્યાં જઈને તેનાં વસ્ત્રનાં દ્વારને દૂર કરીને અંદર ગયે. તંબૂની અંદર પ્રવેશતાં જ એક યુવાન બાળા જાણે તેના આગમનની રાહ જોતી બેઠી હોય નહિ ? એમ જાગતી બેઠેલી તેના જેવામાં આવી. તે જરા આગળ વધે, એટલે તે બાળાની નજર તેના ઉપર પડી અને તેથી તે એકદમ ઉઠીને તેની સામે આવી પહોંચી. એક બીજી તરૂણું પણ આ વખતે તંબુમાં હતી, તે પેલા પુરૂષને અંદર આવેલ જેઈને તંબુની બહાર ચાલી ગઈ. ત્યારે છેવટે તમે આવી પહોંચ્યા ખરા; પરંતુ તમારી તબીયત કેમ છે?” તે યુવાન બાળાએ સંતોષ દર્શાવતાં પૂછ્યું. તંબુમાં બળતાં ઝાંખા દીપકના પ્રકાશમાં તે બાળાના ઉજ્જવલ