________________ હ લગ્ન. આવનાર તરૂણનાં મસ્તક ઉપર લગાવી દીધું. જો કે તેણે નીચે નમી જઈને પિતાનો બચાવ કરવા પ્રયાસ કર્યો; તે પણ તેના ડાબા ખભા ઉપર તલવારનો જખમ થયો અને તે જમીન ઉપર નીચે પડી ગયો. તેનાં મસ્તક ઉપરથી ફટકે ઉડી પડ્યો અને તેથી તેનું મુખ સર્વના જેવામાં આવ્યું. તે તરૂણ વીરધવલ છે, એમ જાણ થતાં મંત્રી અશ્વરાજ વગેરે તેની સહાયે દોડી આવ્યા. આજની સભાનું આવું પરિણામ આવેલું જઈને સરદાર વીસિંહે બધાને ચાલ્યા જવાની સૂચના આપતાં કહ્યું. " સામતિ ! સરદારો ! અને મત્રીઓ ! અત્યારે જાઓ. આ વિષે આપણે હવે પછી વિચાર કરશું. મેં તમને પ્રથમથી જ કહ્યું હતું કે વાત વાતમાં કોઈએ ઉશ્કેરાવાની અગત્ય નથી, તે છતાં તમે ઉશ્કેરાઈ ગયા અને તેનું શું પરિણામ આવ્યું, તે તમે જૂએ છે. આવી રીતે તમે વર્તશે તે આપણું ધારણ ફલિભૂત થશે નહિ.” વીરસિંહનું કથન સાંભળીને ત્રિભુવનપાળ તથા તેના પક્ષના સરદારે ચાલ્યા ગયા અને ત્યારબાદ વિરધવલને શુદ્ધિ આવતાં તેને લઈને મંત્રી અશ્વરાજ અને બીજાઓ પણ રવાના થઈ ગયા. પ્રકરણ ૫મું. સ્નેહલગ્ન. કૃષ્ણ પક્ષની ઘોર અંધારી રાત્રિ હોવાથી સર્વત્ર નિ સ્તબ્ધતાનું સામ્રાજ્ય જામી ગયું હતું. માત્ર કવચિત સંભળાતા ઘડાની ખરીઓના અવાજથી પથરાયેલી ગાઢ શાંતિને ભંગ થતો હતો. “ચાહડ!” એક ઘોડેસ્વારે સત્તાદર્થક સ્વરથી કહ્યું. " આપણે સૂચવેલા સ્થળે આવી પહોંચ્યા છીએ; કેમ ખરું કે નહિ ?" “જી, હા; આપનું ધારવું ખરું છે.”બીજા ઘોડેસ્વારે માનપૂર્વક ઉત્તર આપે. ત્યારે હવે આપણું ગોઠવણ પ્રમાણે તું બે ઘડેસ્વારો સાથે આ સ્થળે ઉભા રહે અને બીજા ઘોડેસ્વારને અંહીથી જરા દૂર ઉભા
