________________ * : * * 3 : વીરશિરોમણું વસ્તુપાલ. આ ઉપરથી તમે બધા એક વિચારના નથી, એમ જણાય છે. ઠીક, પણ તમે પાટણની રાજ્યગાદીના ખરા હકદારને હક માર્યો જાય છે, એમાં ખુશી છો ?" પ્રથમના સામતે લાગણીભર્યા સ્વરે પ્રશ્ન કર્યો. એમાં અમારી કે તમારી ખુશીને સ્વાલ નથી. મહારાજાએ જે કર્યું છે, તે યોગ્ય જ કર્યું છે, એમ આપણે માનવું જોઈએ.” મંત્રી અશ્વરોજ કે જે અત્યાર સુધી મુંગે મુગો જોયા કરતો હતો, તેણે જરા આગળ પડીને કહ્યું. એમ કે ?" મોડે બુકાની બાંધેલા એક યુવાન સરદારે કહ્યું. મહારાજાએ ગમે તેવું ગેરવ્યાજબી કામ કર્યું હોય, તો પણ આપણે તેને ગ્રજ માની લેવું જોઇએ, એમ તમે કહે છે ને ?" પણ મહારાજાએ આમાં ગેરવ્યાજબો શું કર્યું છે?” આભુશાહે આગળ પડીને પૂછયું. | “કેમ, મહા સામંત ત્રિભુવનપાળ સોલંકીને હક ડૂબાવીને મહારાજાએ વાઘેલા વિરધવળને યુવરાજ કરાવ્યો છે, એ શું વ્યાજબી કર્યું છે ? " પ્રથમના સામંતે ઉપ-સેનાપતિ આભુશાહના પ્રશ્નના જવાબ આપવાને બદલે સામો પ્રશ્ન કર્યો. “અલબત; ખરા રાજ્યભક્ત તરીકે આપણે તો મહારાજા જે કરે, તેને યોગ્ય અને વ્યાજબીજ માનવું જોઈએ.” એક યુવાન - સરદારે કહ્યું. - “અમે એમ માનતાં નથી અને માનશું પણ નહિ. અમે તો મહાસામંત ત્રિભુવનપાળનેજ યુવરાજ માનીએ છીએ અને માનશું.” ચાર-પાંચ સામત બેલી ઊઠડ્યા. * " જે તમે એમ માનતા હો, તે તમે વિશ્વાસઘાતક છે.” મંત્રો અશ્વરાજે કહ્યું. વિશ્વાસઘાતક!હેડે બુકાની બાંધેલા યુવાન સરદારે તિરસ્કારથી કહ્યું. “જીભ સંભાળીને વાત કરે; નહિ. પરીણામ સારૂં નહિ આવે.” " અલબત્ત વિશ્વાસઘાતક!” અશ્વરાજે ભાર અને કહેવા માંડયું. “જેઓ મહારાજાની આજ્ઞાને માન્ય કરતા નથી, તેઓ બધા વિશ્વાસઘાતકજ છે.” પેલ યુવાન સરદાર કાંઈક બેલવા જતો હતો, પણ તેને અટકાવીને