________________ પી મુલાકાત. , 17. - " પણ એ માળા તારા કંઠમાંજ શોભશે, કારણ કે તેને અને તારે રંગ એક જ પ્રકારો છે.” યુવકે હર્ષ પામતાં કહ્યું. ' “અને તમારે રંગ પણ ક્યાં એક જ પ્રકારને નથી? વળી તમે યુવરાજ થયા છે એટલે તેની ખુશાલીમાં મારે તમને કંઈક ભેટ છે આપવી જોઈએને ?" જયલતાએ મંદ મંદ હસતાં હસતાં કહ્યું. ' યુવકે પુછ્યું. “પણ માળા સિવાય બીજું કાંઈ ભેટ આપવાનું નથી ? " મારા હૃદય, મન અને આત્મા તમને અર્પણ કરી દીધાં છે. એટલે હવે બીજું કાંઈ બાકી રહેતું નથી.” તે બાળાએ ઉત્તર આપ્યો. “હજુ એક વસ્તુ અર્પણ કરવી બાકી રહે છે.” યુવકે ધીમેથી કહ્યું. “તે કઈ વસ્તુ ?" બાળાએ આતુરતા પૂર્વક પ્રશ્ન કર્યો. તમારી સુકોમળ અને સુંદર દૈહલતા” યુવકે હસીને જવાબ આ . જ્યારે હૃદય, મન અને આત્મા તમને અર્પણ થયેલાં છે, ત્યારે દેહલતા પણ તમને જ અર્પણ થાય, એ સ્વાભાવિક જ છે; પરંતુ તેમને અર્પણ થાય તે પહેલાં આ માળાનો સ્વીકાર કરે.” એમ કહી જયલતાએ યુવકના કંઠમાં પોતે તૈયાર કરી રાખેલી માળા રોપણ કરી દીધી અને “મારી દેહલતા તમને અર્પણ થવાનું આ પ્રાથમિક ચિન્હ છે.” એમ કહેતી કહેતી હસી પડી. તેનાં મધુરાં હાસ્યથી તેનાં મુખકમળ ઉપર અપૂર્વ મધુરતા છવાઈ ગઈ, પરંતુ તે પછી બીજીજ ક્ષણે એ મધુરતા અદશ્ય થઈ ગઈ અને તેની જગ્યા દિલગીરીએ લઈ લીધી. તેને દિલગીર થયેલી જોઈને યુવકે આશ્ચર્ય પામતાં “પુછયું, જયેલતા 6 તું દિલગીર શામાટે થાય છે ? શું આપણું ઐક્ય-લગ્ન થવું અશકય છે ? " અશકય તો નહિ, પરંતુ દુઃસાધ્ય તો છે ખરૂં.” જ્યલતાએ નિશ્વાસ મુકતાં જવાબ આપે. કેમ, શોભનદેવ એથી નાખુશ છે ? શું તેમની સમતિ નથી ?" ક યુવકે પુનઃ આશ્ચર્ય પામતા પુછયું. " મારા બાપુ તો મારા ઉપર એટલે બધે સ્નેહ રાખે છે કે તે મારી ઈચ્છાને જરૂર માન્ય રાખશે; પરંતુ મને મારા ભાઈઓને