________________ 14 વીરશિરોમણિ વસ્તુપાળ... - “અમે પણ આપની આજ્ઞા પ્રમાણે વર્તવાને તૈયારજ છીએ.” મંત્રીઓ તથા સામંતો બોલી ઉઠયા. “તમારી સર્વની મને સંપૂર્ણ ખાતરી છે કે તમે મારા પ્રત્યે એકનિષ્ઠ જ રહેશે; પરંતુ આપણે ઉતાવળા થઈને અત્યારેજ કાંઈ કરવાની અગત્ય નથી; કારણ કે અત્યારે આપણું પાસે પૂરતાં સાધને નથી અને તેથી હાલ તો આપણે સામનોતિયોજ તેમને વશ કરવાનો પ્રયત્ન કરવાનો છે.” ભીમદેવે એ પ્રમાણે કહીને આગળ ચલાવ્યું. “હવે આપણે એ વાતને જતી કરીને બીજી જે વાતને માટે મેં તમને સર્વને એકત્ર કર્યા છે, તે વાત ઉપર આવીએ. મંડલેશ્વર અખેરાજે આજપર્યત યવનોને હાંકી કહાડવામાં અને જયંતસિંહ વગેરે વિશ્વાસઘાતક સાંમતોને હેરાવવામાં મને જે સહાય કરી છે અને તેમાં જ તેમણે પિતાને પ્રાણ ખોય છે, તે એક પક્ષે જેમ દિલગીરીજનક છે, તેમ બીજા પક્ષે આનંદજનક પણ છે. દિલગીરી જનક એટલા માટે કે તેમના જે બીજે વિશ્વાસુ ચંડલેશ્વર મને મળવો મુશ્કેલ છે અને આનંદજનક એટલા માટે કે તેમણે પોતાનાં જીવનપર્યત પાટણની રાજગાદીને વિશ્વાસુ રહીને પોતાના દેશને સ્વતંત્ર કરવામાં પિતાનાં જીવનની આહૂતિ આપી છે. પાટણની રાજ્યગાદી અને મારા ઉપર તેમના અનેક ઉપકારો થયેલા હોવાથી તેમના પુત્ર લવણુપ્રસાદને મહામંડલેશ્વર અને વેશ્વરના પદથી વિભુષિત કરું છું અને તેમના પુત્ર વીર વીરધવલને યુવરાજપદે સ્થાપન કરીને પાટણની રાજ્યગાદીનો ઉત્તરાધિકારી ઠરાવું છું. મંત્રીઓ અને સામંત ! મારા આ વિચાર સાથે તમે મળતા થાઓ છો ને ?" - તેઓ એક અવાજે બોલી ઉઠયા. " અમે સ આપના વિચાર સાથે મળતા થઈએ છીએ, એટલું જ નહિ પણ આપની આજ્ઞાને માન્ય કરીએ છીએ.” આ “બહુજ સારૂ.” ભીમદેવે જરા હસીને કહ્યું. “મહામંડલેશ્વર લવણુપ્રસાદ તથા યુવરાજ વીરધવલને માટે યોગ્ય પોષાક હું હમણાં જ મોકલાવું છું અને તમારા સર્વને માટે યોગ્ય ઈનામ, પોષાક અને પદવીને માટે થોડા સમય પછી મારી આજ્ઞાને જાહેર કરીશ.” - એ પ્રમાણે કહીને ભીમદેવ મંત્રી શ્રીધરની સાથે ત્યાંથી ત્વરાથી ચાલ્યો ગયો અને તેનાં ગમન પછી અન્ય સામંત વિગેરે વિવિધ પ્રકાની વાતો કરતા વેરાઈ ગયા. હલ તે ભોળા ભીમદેવ ઉપર પ્રમાણે મુસલ્માનેને ગુર્જર ભૂમિ--