________________ ગુજરાતને નાથ સત્ય છે કારણકે મેં તે વિષે પુરતી તપાસ કરી છે” અશ્વરાજે ખાતરી થી જવાબ આપે. ત્યારે મહારાજા! વીરધવળે પિતાની તલવાર મ્યાનમાંથી ખેંચી કહાડતા અને ઉભા થતાં કહ્યું. “મને આજ્ઞા આપે એટલે હું એ દુષ્ટ અને સ્વામીદ્રોહી જયંતસિંહને મારી તલવારને સ્વાદ ચખાડું અને તેને ખબર પણ પાડી દઉ કે પિતાના સ્વામી સાથે દ્રોહ કરવાનું કેવું ભયંકર પરિણામ આવે છે.” બહાદુર વિરધવલ! " ભીમદેવે હર્ષમાં આવી જઈને કહ્યું. " તારી વીરતા અને તારાં સાહસને જોઈને હું ઘણોજ ખુશી થયો છું અને તે માટે તને ધન્યવાદ આપું છું, પરંતુ તારે એકલાએજ એ દુષ્ટ યંતસિંહ ઉપર ચડી જવાની કાંઈ અગત્ય નથી; કારણકે એશ્વરાજનાં કથાનાનુસાર તે પોતે જ આપણા ઉપર ચડી આવે છે.” વિરધવળ તેના પ્રતિવાદમા કાંઈક બેલવા જતો હતો, પણ તેને અટકાવવા મંડલેશ્વરે કહ્યું. “મહારાજ ! હકીકત આ પ્રમાણે છે, ત્યારે બાપણે આપણાં સૈન્યને તૈયાર થવાની સૂચના આપી દેવી જોઈએ.” હા તમારું કથન બરાબર છે.” ભીમદેવે તેનાં કથનને સ્વીકાર કરીને લવણપ્રસાદને આજ્ઞા આપી. “લવણુપ્રસાદજી ! આપણું સૈન્યને તૈયાર કરો અને તેને મૃત્યુહમાં ગોઠવી રાખે; કારણકે પાટણ અહીંથી બહુ દૂર નહીં હોવાથી સ્વંતસિંહ થોડી વારમાંજ આવી પહોંચે જોઈએ.” આપની આજ્ઞા પ્રમાણે હું હમણાંજ બધી ગોઠવણ કરી નાંખું છું.” લવણપ્રસાદ આ પ્રમાણે કહીને સૈન્યની ગઠવણ કરવા ત્યાંથી જલ્દી ચાલ્યો ગયો. તે ગયા પછી અન્ય સરદારે પણ પોતે જાતે તૈયાર થવોને સ્વસ્થાનકે ગયા. પ્રાતઃકાળનો સમય હતો. રાજ્યમહાલયમાંથી ચોઘડીયાને મધુર અને ઉત્તેજક અવાજ સંભળાતે હતે. પૂર્વ દિશામાં ભગવાન દિવાકરને ઉદય થઈ ચૂકયો હોવાથી પાટણનાં પ્રજાજને આવશ્યક કાર્યમાં જોડાઈ ગયાં હતાં. આજે તેમને ઉત્સાહ કાંઈક જુદા જ પ્રકારને જણ હતો; કારણકે મુસલ્માનો અને સ્વામીદ્રોહી સ્વંતસિંહને હરાવીને ગુજરાતના નાથ ભીમદેવે પાટણની રાજ્યગાદીને પુનઃ હસ્તગત કરેલી હતી અને તેથી પાટણની રાજ્યભક્ત પ્રજાને આનંદ અને ઉત્સાહ થાય, એ સ્વાભાવિક હતું. યવનના ત્રાસ અને જુલમમાંથી મુક્ત થવાથી તથા પિતાના