________________
असन्धिप्रकरणम् ५२ अदसो मात् १ । १ । १२ ।
अस्मात्परावीदूतौ' प्रगृह्यौ स्तः । अमी ईशाः। रामकृष्णावमू आसाते। मात्किम् -अमुकेऽत्र ।
५३ चादयोऽसचे १ । ४ । ५७ । अद्रव्यार्थाश्वादयो निपाताः स्युः ।
५४ प्रादयः १।४ । ५८ । एतेऽपि तथा ।
५५ निपात एकाजनाङ १।१।१४ ।
एकोऽज निपात आवर्जः प्रगृह्यः स्यात् । इ इन्द्रः । उ उमेशः । ("वाक्यस्मरणयोरङित् ) आ एवं नु मन्यसे। आ एवं किल तत् । अन्यत्र ङित् । ईषदुष्णम् ओष्णम्।
५६ ओत् १ । १ । १५ । १-"५१ ईदूदेद् द्विवचनं प्रगृह्यम्" इत्यतः ईत् ऊत् च अनुवर्तते, प्रस्माद् =मान्ताददस इत्यर्थः । २-अमीईशाः-'प्रमो+ ईशाः' इति स्थितौ 'पादसो मात्' इति सूत्रेण मान्ताददसः परस्य ईकारस्य प्रगृह्यसंज्ञायां सवणंदोघं बाधित्वा 'प्लुतप्रगृह्या प्रचि नित्यम' इत्यनेन प्रकृतिभावे सिध्यति रूपम 'प्रमी ईशाः' इति । ३ असति माद्ग्रहणे एकारोऽप्यनुवर्तेत. सति तु माद्ग्रहणेऽयम्भवात् नानुवृत्तिः तेन अमुकेऽत्र ( अमुके+पत्र ) इत्यत्र न प्रकृतिभावः । किन्तु पूर्वरूपम् (अमुके इति जसि रूपम् )। ४-निपाता इत्यर्थः ।
५-ईषदर्थे क्रियायोगे मर्यादाभिविधौ च यः ।
एतमातं हितं विद्याद् वाक्यस्मरणयोरङित् ॥" ६-प्रा + उष्णम् , अत्र गुणः ईषदुष्णमित्यर्थनिर्देश; । ५२-मान्त श्रदस शब्द से परे ईकार, ऊकार की प्रगृह्य सज्ञा होती है । ५३-अद्रव्यार्थक 'च' आदि निपात सज्ञक होते हैं । ५४-अद्रव्यार्थक 'प्र' आदियों की भी निपात सञ्ज्ञा होती है।
५५-श्राङ को छोड़कर एक अच् रूप निपात प्रगृह्यसज्ञक होता है। [वा. वाक्य और स्मरण अर्थ में 'श्रा' ङित् नहीं होता ] अन्यत्र ङित् होता है।
५६-श्रोदन्त निपात प्रगृह्य सज्ञक होता है ।
