________________
१७८
लघुसिद्धान्तकौमुद्याम् "अकृक्षत् । अकृष्ट । अकृक्षाताम् । अकृक्षत । क्सपक्षे-अकृक्षत । अकृक्षाताम् । अवक्षन्त । मिल सङ्गमे । ५। मिलति, मिलते । मिमेल । मेलिता । अमेलीत् । मुच्ल मोचने । ६।
६५४ शे मुचादीनाम् ७ । १ । ५६ ।
मुच-लिप्-विद्-लुप-सिच्-कृत्-खिद-पिशां नुम् स्यात् शे परे । मुश्चति, मुञ्चते । मोक्ता । मुच्यात् । मुक्षीष्ट । अमुञ्चत् , अमुक्त। अमुक्षाताम् । लुप्ल छेदने । ७ । लुम्पति । लुम्पते । लोप्ता । अलुपत , अलुप्त । "विद्ल लाभे । ८ । विन्दति, विन्दते। विवेद, विविदे । व्याघ्रभूतिमतेसेट । वेदिता। भाष्यमतेऽनिट । परिवेत्ता । षिच क्षरणे । ६ । सिञ्चति, सिञ्चते।
६५५ लिपि-सिचि हश्च ३ । १ । ५३ । कारलोपेऽडागमे मध्ये लो, ब्ले: सिचि तकारस्य ईडागमे 'प्रकृष् स ई त' इति जाते 'अनुदात्तस्य चटपधस्यान्यतरस्याम' इति प्रमागमे यणि 'प्र क्र ७ स ई त' इति स्थितौ हलन्तलक्षणायां वृद्धौ ‘षढोः कः सि' इति षस्य कत्वे कषोः स योगे क्षत्वे, अमागमाभागे 'प्रकाीत' (अत्र हि 'स्पृश्-मशे' ति सिज् वैकल्पिकः, तेन सिजभावपक्षे च्ले: क्सादेशे प्रकृक्षत्' इति रूपम् ।)
१-सिजभावपक्षे ब्लेः क्सः । ३-तङि 'लिङ सिचावात्मने पदे' दात कित्त्वादम म। ३-अमुञ्चत्-'मुच्' धातोलंङि प्रथमपुरुषैकवचने तिपीकारलोपेऽडाग मे 'तुदादिभ्यः शः' इति शपोऽपवादे 'श'-विकरणे' 'अ मु च अत' इति स्थितौ 'शे मुचादीनाम्' इति धातो मागमेऽनुबन्धलोपे नकारस्यानुस्वारे परसवणे' सिध्यति रूपम् 'अमुश्चत्' इति । ४-लूदिखादङ् । ५-चत्वारो विद्धातवः, तत्रैवं रूपभेदः
'वेत्ति' रूपं विद ज्ञाने, “विन्ते' विद विचारणे । 'विद्यते' विद मत्तायाम्, विद्लु लाभे च 'विन्दति' ॥ इति ॥ ५-विन्दतिश्चान्द्रदौदिरिष्टा भाष्येऽपि दृश्यते ।
व्याघ्रभूत्यादयस्त्वेनं नेह पेरिति स्थितम ॥१॥त्युक्तेः ७-परिपूर्वकाविद्धातोस्तृचि इडभावे गुणे च परिवेत्ता = ज्ये ठं भ्रातरमन्तरित्य दाराग्निहोत्रादिपरिग्रहीता । ८-सेवता । सेक्ष्यति इत्यादि ।
६५४-मुचादियों को नुमागम होता है श परे रहते । ६५५-लिप सिच् और हृञ् से परे च्लि को अङ होता है ।
