________________
१७३
तिङन्ते दिवादयः सम्पहारे ।२४। युध्यते । युयुधे । योद्धा अयुद्ध। सृज विसर्गे ।२५। सृज्यते । ससृजे । ससृजिथे। ६४४ सृजि-दशोमल्यमकिति ६ । १ । ५८ ।।
अनयोरमागमः स्याज्झलादावकिति । 'स्रष्टा । स्रक्ष्यते। सूक्षीष्ट । असृष्ट। असृक्षाताम् । मृष् तितिक्षायाम् । २६ । मृष्यति, मृष्यते । ममर्ष। ममर्षिथ । ममृपिपे । मर्षितासि, मर्षितासे । मर्षिष्यति, मर्षिप्यते । णह बन्धने । १७ । नाति, नद्यते । ननाह । ननद्ध, नेहिथ। नेहे। नद्धा । नस्यति । 'अनात्सीत् , अनद्ध ।
इति दिवादयः। ५-स्रष्टा-प्रमो मित्त्वाद् ऋकारात्परत्वम, जकारस्य वश्चभ्रस्ज' इति षत्वम, तकारस्य ष्टुत्वम, यण। २-'लिसिचावात्मनेपदेषु' इति लिङः कित्वाद् अम् न । एवम 'प्रसृष्ट' इत्यत्रापि सिचः कित्वाद् अम् न। ३-असृक्षाताम्-'सृज्' धातोलुङि प्रात्मनेपदे प्रथमपुरुषद्विवचने लस्यातामादेशेऽटि मध्ये च्लो, च्ले: सिचि अनुबन्धलोपे 'प्रसृज् स् प्राताम्' इति स्थिते 'लिसिचावात्मनेपदेषु' इति सिचः किरवे गुणाभावे 'बश्च-भ्रस्जे' ति जकारस्य षत्वे 'षढोः कः षि' इति कत्वे सस्य षत्वे च कषोः संयोगे 'प्रसूक्षताम् इति । ४-सहने इत्यर्थः । ५-गो नः। लिटि-ननाह, नेहतुः, नेहुः । नेहिय, ननद्ध, नेहथुः, नेह । ननाह, ननह, नेहिव, नेहिम । आत्मनेपदे-नेहे, नेहाते, नेहिरे । इत्यादि । ६--'नहो घः' इति हस्य धत्वे चवंम् । लुङि- अनात्सीत, अनाद्धाम् मनात्सुः अनात्सीः, अनाद्धम्। अनाद्ध । अनात्सम, अमात्स्व, अमात्स्व । प्रात्मनेपदे प्रनद्ध, प्रनत्साताम् अनत्सत । इत्यादि । ७-अनासीत.-'नह.' धातोल ङि तिपीकारलोपे च्लो सिचि अटि 'अनह, सत्' इति जाते तकारस्य ईटि 'नहो ध.' इति हस्य पत्वे तस्य चवेन तकारे 'वद-व्रजे'..' ति वृद्धौ, 'अनात्सीत्' इति रूपम् ।
इति दिवादयः।
६४४-सृज दृश् धातु को अमागम होता है कित भिन्न झलादि प्रत्यय परे रहते।
इति दिवादयः
