________________
तिङन्ते भ्वादयः ४६६ ऋतश्च संयोगादेगुणः ७ । ४ । १० ।
ऋदन्तस्य संयोगादेरङ्गस्य गुणो लिटि । उपधाया वृद्धिः। 'जह्वार । जबरतः। जह्वरुः । जबर्थ, जरथुः। जह्वर । जहार, जह्वर । जहरिव । जह्वरिम । हर्ता।
४६७ ऋद्धनोः स्ये ७। २ । ७० । ऋतो हन्तेश्च स्यस्येट् स्यात् । ह्वरिष्यति । ह्वरतु। अद्वरत । ह्वरेत् । ४६८ गुणोऽति-संयोगायोः ७ । ४ । २६ ।
अर्तेः संयोगाददन्तस्य च गुणः स्यात् यकि यादावार्धधातुके लिङि च । 'हर्यात् । अवार्षीत् । अह्वरिष्यत् । श्रुश्रवणे । १६ ।
४६६ श्रुत्रः धृ च ३ । १ । ७४ । श्रुवः श्रू इत्यादेशः स्यात् "श्नुप्रत्ययश्च । "श्रृणोति । ५०० सर्वधातुकमपित् १ । २ । ४ । अपित्सार्वधातुकं ङिद्वत् । श्रृणुतः ।
१-जह्वार-'ह्व' धातोलिटि तिपि गलि द्वित्वेऽभ्याससंज्ञायां हलादिशेषे 'उरत्' रपरेऽकारे हकारस्य श्चुरवे झकारस्य जकारे 'ज हुतु प्रा' इति जाते ऋतस्य संयोगादेगुणः' घरगुणे उपधावृद्धौ सिध्यति रूपं 'जह्वार' इति । ५-ह्वर्यात्-'हवृ' धातोराशीलिडि तिपि इकारलोपे यासटि अनुबन्धलोपे 'हदू यास् त्' इति स्थिते यासुटः कित्वात् 'सार्वधातुकार्धधातुकयोः' इति प्राप्तस्य गुणस्य 'किति च' इति निषेधे 'गुणोऽर्तिसंयोगाद्योः' इति गुणे स्कोरिति सकारलोपे मिध्यति रूपं 'ह्वर्यात्' इति । ३-अह्वाष्टम, प्रह्वार्षः। ४-शपोऽपवादः । ५ - ऋवर्णान्नस्य णत्वं वाच्यम् । श्नुप्रत्ययस्याऽपित्त्वेन डिस्वात् । 'शृ' इत्येतस्य न गुणः । "सार्वधातका....” इति गुणः ।।
४६६-ऋदन्त संयोगादि अङ्ग को गुण होता है लिट परे रहते । ४६७-ऋदन्त और हन् धातु से परे स्य को इट का आगम होता है । ४६८-ऋ धातु और संयोगादि ऋदन्त धातु को गुण होता है यक परे रहते और आर्धधातुक परे रहते।
४६६-श्रु धातु को शृ आदेश होता है। और श्नु प्रत्यय होता है। ५००-पिभिन्न सार्वधातुक ङिद्वत् होता है।
