________________
તપસ્વીઓના મહાસ્યને વર્ણવ્યું. આ વાત વીરભદ્ર મુનિએ જાણી સાધુની ઉત્તમ ભાવે સેવા-ભક્તિ કરવાનો અભિગ્રહ લીધો.
મુનિ રોજ વૈયાવચ્ચ પ્રસન્નતાથી કરે છે. તે દરમ્યાન માસક્ષમણના તપસ્વીની ભક્તિ કરવાની તક મળી. જો કે આ તપસ્વી દેવાયા હતા અને વારભદ્ર મુનિની પરીક્ષા કરવા જ તેઓ આવેલા. મુનિ તપસ્વીની ભક્તિ કરવા નદી (કોરી) ઓળંગી નગરીમાં ગયા. પણ પાછા ફરતાં નદીમાં દેવમાયાથી પાણી આવ્યું. તેથી મુનિ તપસ્વીની ભક્તિ કરવા માટે ન જઈ શક્યા. મનમાં પોતાના આત્માની નિંદા કરવા લાગ્યા. આથી દેવે પ્રગટ થઈ મુનિની સ્તુતિ કરી.
નિરતીચાર પણે ચરિત્ર પાળી આયુષ્ય પૂર્ણ કરી બારમાં અચૂત કલ્પમાં દેવ થયા. ત્યાથી મહાવિદેહ ક્ષેત્રમાં તીર્થકર પદ પ્રાપ્ત કરી અનેક જીવોપર ઉપકાર કરી મોક્ષે પધારશે. ચતુર્વિધ સંઘની આશાતના કરનાર
આરાધના કરનાર અરિહંત ભગવાન ગૌશાલક-જમાલી
દેવપાલ રાજા સિદ્ધ ભગવાન અભિચકુમાર (સિદ્ધ થએલા પિતાની) હસ્તીપાલ રાજા આચાર્ય મહારાજ ગંગાચાર્યના શિષ્યો
પુરુષોત્તમ રાજા ઉપાધ્યાય મહારાજ
માહેન્દ્રપાલ રાજા સાધુ મહારાજ નાગેશ્રી બ્રાહ્મણી
વીરભદ્ર રાજા ધર્મરૂચિ અણગાર વડીલ સાધુ કુરગડુમુનિ
નૂતનમુનિ ચંડ રૂદ્રાચાર્ય સાધ્વી મહારાજ ચંદનબાળા મૃગાવતિ ક્ષમાપના કરી કેવળી શ્રાવક
ગૌતમસ્વામી - આનંદ શ્રાવક પુણીયો-સુવ્રત શેઠ શ્રાવિકા
મૂળા શેઠાણી-ચંદનબાળા (વસુમતિ) જયંતિ-સુલસા શ્રાવિકા
સંયમીનો પરિવાર પિતા-પૈર્ય માતા-ક્ષમા
ભાઈ–વિવેક માસી-મોક્ષની રુચિ મિત્ર-પરોપકાર પત્ની-સમતા પુત્ર-વૈરાગ્યવાન જ્ઞાન પત્રવધ-સમ્યગબુદ્ધિ સેવક–પાપક્ષયની પ્રવૃત્તિ
પુત્રી-કરુણા, દયા ક્રોધ-ત્યાગ કરજો માન–ભૂલી જજો માયા-મિત્રને ભૂલાવશે લોભ-બધા પાપનું મૂળ ક્ષમા-સ્વીકારજો આપજો નિખાલસતા-જીવન જીવજો વિનય-હંમેશાં કરજો દાન-લક્ષ્મી આપી આનંદીત