________________
[ २७ ] गृहस्थोने जे भूषण रूप छे ते साधुने दूषणरूप छे. तथा साधुने जे भूषण छे ते गृहस्थोने दूषण छे. जेमकेकार्य क्षुत्पभवं कदनमशनं शीतोष्णयोः पात्रता पारुष्यं च शिरोरुहेषु शयनं मह्यास्तले केवलम् । एतान्येव गृहे वहन्त्यवनति तान्युन्नतिं संयमे दोषाश्चापिगुणा भवन्ति हि नृणां योग्ये पदे योजिताः
भावार्थ-योग्यस्थानमां जोडाएला दोषो पण गुणरूप थाय छे. जेमके भूखथी उत्पन थएली कृशता साधुओने भूषणरूप छे, ज्यारे गृहस्थोने ते दूषण रूप छे. लोको कहेशे के द्रव्य छां कंजुसाईथी खातो नथी, परन्तु साधुओने दुबळा जो. लोको महा तपखी कहेशे. वळी खराब अन्न खावं ते साधुओना संबन्धमा त्याग वृत्ति बतावे छे ज्यारे गृहस्थ ना संबन्धा ते कृपणतानुं सूचक छे. टाढ तडको सहन करवो ते मुनीओना संबन्धमा सहनशीलता रूप गुण थइ पडवाथी भूषण छे. तेवारे गृहस्थनी पासे गरम कपडा, जोडा, छत्री विगेरे नहिं होय तो लोको तेने दरिद्री बतावशे. केशमां लुखाइ साधुओने भूषण छे ज्यारे गृहस्थने दूषण के. वळी केवळ भूतळमां शयन साधुने निःस्पृ
