________________
પૂરમાં મોટા થિયેટર તણાઇ જશે, કાં તો લેપાયન કોપિત થશે, કાં તો મચ્છુ ડેમ મેડ બનશે, કાં તો તાપી વીફરશે, કાં તો છપ્પનિઓ દેખા દેશે, કાં તો વિકરાળ દાહની જવાળાઓ બધું ભરખી જશે... કાં તો માનવમનમાં શેતાનિયત સળવળી ઊઠશે અને હિરોશિમા ને નાગાસાકીના સંહારનો ઇતિહાસ પુનરાવૃત્તિ પામશે. કદાચ કોમી અથડામણો દૈત્યરૂપ ધારણ કરશે. કદાચ રાજકીય આંદોલનનોમાં મોટો ખુરદો બોલાશે. કદાચ કર્મચારીઓની હડતાળ ઉગ્ર બનશે. કદાચ કોઈ કાયલેબ તૂટી પડશે, કદાચ ક્યાંક અખતરા માટે કરાયેલો બોમ્બ ધડાકો ખતરો બનશે, કદાચ કોઈ દૂર માંધાતા સત્તા પર આરૂઢ થઈને જલિયાવાલા બાગને કરુણ હત્યાકાંડ સર્જશે કે ગેસ ચેમ્બરમાં સેંકડોને ગુંગળાવી મારશે. નિમિત્ત કારણ ગમે તે બને, વસ્તુમાત્રમાં અનિત્યતાનો સ્વભાવ તંબૂ તાણીને પડેલો છે, તે જ મુખ્ય જવાબદાર છે.
સરકારના કાયદાઓ, ન્યાયની પદ્ધતિઓ, સમાજના રિવાજો, લોકોની બોલીઓ, ઉત્સવોની ખાસિયતો, ખાણાંની પસંદગીઓ, ઔપચારિક હાવભાવ, આતિથ્ય અને સત્કારની રીતરસમો, વહાલ અને પ્રેમના સંબોધનો, સંતાન પાલનની રીતો, દરદીના સારવારની પદ્ધતિઓ, શિક્ષણની પ્રથાઓ, વેપારની રીતો, વહીવટની પદ્ધતિઓ, સ્ત્રી-પુરુષની કળાઓ આદિ બધું પ્રાચીનકાળ કરતા આજે ખૂબ બદાયેલું જોવા મળે છે, અને તે કાળે કાળે બદલાતું જ રહે છે. કાઠિયાવાડી ચોરણા, મારવાડી કપડાં કે ગુજરાતી પાઘડીઓ આજે અદશ્ય બન્યા છે. રોટલાના શિરામણનું સ્થાન આજે બ્રેડના બ્રેકફાસ્ટે લીધું છે. બા અને બાપુજીના ઉષ્માભર્યા શબ્દોને ઠેસ મારીને, મમ્મી, પપ્પા, મમા કે ડેડ જેવા શબ્દો વ્યાપક બન્યા
પૂર્વ તૈયાયિક, વૈશેષિક, વેદાંતી, બૌદ્ધ, સાંખ્ય આદિ દાર્શનિકો પરસ્પર વાદ કરતા વાળની પણ છાલ ઉતારે તેવી ગહન યુક્તિપ્રયુક્તિઓથી
હદય કંપ ૮૦
