________________
નથી. સહુ શરણ ત્યાં પાછા પડે છે. તેથી જ સિકંદરની વ્યથાને કવિએ કાવ્યમાં કંડારી છે :
મારા મરાગ વખતે બધી મિલકત અહીં પધરાવજો, મારી નનામી સાથે કબ્રસ્તાનમાં પાણી લાવો, જે બાહુબળથી મેળવ્યું તે ભોગવી પાગ ન શક્યો, અબજની મિલકત આપતા પાગ આ સિકંદર ના બચ્યો. મારું મૃત્યુ થતાં બધા લશ્કર લાવજો, પાછળ રહે મૃતદેહ આગળ સર્વને દોડાવજો. આખા જગતને જીતનારું સૈન્ય પણ રડતું રહ્યું, વિકરાળ દળ ભૂપાળને પગ નહિ કાળથી છોડી શક્યું. મારા બધાં વૈદ્યો હકીમોને અહીં બોલાવજે, મારી નનામી એ જ વૈદ્યોને ખભે ઊંચકાવો. દર્દીઓનાં દર્દને દફનાવરું કોણ છે, દોરી તૂટી આયુષ્યની તો સાંધનારું કોણ છે.
સિકંદરની જ આ વાત નથી, આ વ્યથા સૌના હૃદયની છે પણ, આ ભાન મૃત્યુ નિકટ આવે ત્યારે થાય તેના કરતા વહેલું થાય તો સાચા શરણની શોધનો અવકાશ રહે.
હદયકંપ છે ૪૮
