________________
કામગીરી મને મારા સ્વામી યમરાજાએ સોંપેલી પણ સાત દિવસ પહેલા તો તું અહીંથી સેંકડો માઇલ દૂરના તારા શહેરમાં હતો તેથી મારે મોટી ચિંતાનો વિષય આવી ગયો. પણ, પાડ માનું આ ઘોડાનો કે તેણે છે દિવસમાં તને અહીં લાવી મૂક્યો. નહિતર હું મારી જવાબદારી કેવી રીતે વહન કરી શકત ?'
બચવા માટે જે ઘોડાનું શરણ સ્વીકાર્યું તેણે જ યમદૂતનું કાર્ય વધુ સરળ બનાવી દીધું. મૃત્યુ આગળ ભૌતિક શરણો હાથ ખંખેરી નાંખે છે. મૃત્યુના એક હાકોટાથી શહેનશાહો અને સમ્રાટો પણ ગરીબડી ગાય બની જાય છે. આટલું ગોખી જ રાખો : મોત આવવાનું છે, અવશ્ય આવવાનું છે, ગમે તે પળે આવવાનું છે અને કોઈ ત્યારે બચાવી શકવાનું નથી.
એક વૃદ્ધાના આંગણે મોત આવીને ઊભું રહ્યું, ત્યારે તેને ઠપકો આપ્યોઃ “અરે, મારે તો હજુ ઘણાં કાર્ય કરવાના બાકી છે, તું અચાનક ક્યાં આવ્યો? પહેલાં નોટિસ તો મોકલવી હતી?”
“મેં એક નહિ ચાર-ચાર નોટિસ મોકલી છતાં તને મારા આગમનની જણ ન થઇ ? મેં એક નોટિસ બુક-પોસ્ટથી મોકલી, બીજા બંધ કવરમાં મોકલી, ત્રીજી રજીસ્ટર્ડ એ.ડી. થી મોકલી અને ચોથી વી.પી.પી. થી મોકલી. બુક-પોસ્ટની ટપાલ કોઇપણ જોઈ શકે તેથી તારા માથા પરના સફેદ વાળ તે મારી બુક-પોસ્ટથી મોકલેલી નોટિસ છે. તારું બોખું મોઢું એ મારી કવર દ્વારા મોકલેલ નોટિસ છે. મોઢારૂપી કવર ખોલે ત્યારે તે નોટિસ વંચાય. રજી. એ.ડી. માં પોતાની સહી જોઇએ, તારી કાનની બહેરાશ, આંખની ઝાંખપ વગેરે ફરિયાદો તું પોતે જ કરે છે, તેથી તે બધી મારી રજીસ્ટર્ડ નોટિસો હતી. અને વી.પી.પી. માં સાક્ષીની સહી જોઇએ. તારી હાથની લાકડી તે સાક્ષીની સહી જેવી છે.” યમના આ જવાબ આગળ ડોશી શું બોલે ?
હદયકંપ ૪૬
