________________
મુસાફરીમાં કામ લાગે તેવા ટ્રાવેલર્સ ચેક કોઈ બેન્ક આપતી નથી. વીમા પોલિસીની રકમ પરલોકમાં પહોંચતી કરવાની કોઈ જોગવાઈ જીવન વીમા નિગમે કરી નથી, છતાંય માનવી જિંદગીના છેડા સુધી સંપત્તિની પાછળ આંખ મીંચીને દોડધામ શા ખાતર કરે છે તે જ સમજાતું નથી.
એક સંતના દર્શન માટે એક શ્રીમંત પહેલી વાર આવ્યો. તે ખૂબ ઉતાવળમાં હતો. દર્શન કર્યા ન કર્યા ત્યાં તો તે જવા લાગ્યો. સંતે તેને કહ્યું “શ્રીમાનું પહેલી વાર આશ્રમમાં આવ્યા છો તો ઉપદેશ નથી સાંભળવો ? આટલી ઉતાવળ શાની છે ?” “ના, મને હમણાં સમય નથી. હું ઘણી દોડધામમાં છું. અનેક મુલાકાતો મારી ગોઠવાયેલી છે. મારે ૧૦૦ કરોડના માલિક બનવાની મહત્વકાંક્ષા છે. ૫૬ કરોડ તો થઈ ગયા છે, બાકીના ૪૪ કરોડ જલદી ભેગા કરી લેવા છે, માટે મને હવે જલદી જવા દો. મારે ઘણું કામ છે.” સંત જ્ઞાની હતા. તેના ચહેરાની રેખાઓ જોઈને કાંઈક પામી ગયા. તેથી શ્રીમંતને કહ્યું “ભલે, જવું હોય તો જાઓ. પણ, એક કડવું સત્ય સાંભળતા જાઓ. તમારી ચહેરાની રેખાઓ જોઈને મને જ્ઞાન થયું છે. આજથી સાતમા દિવસે તમારું મૃત્યુ છે.”
મૃત્યુનું નામ સાંભળતા જ તે શ્રીમંતના મોતીયા મરી ગયા. તે અત્યંત અસ્વસ્થ બની ગયો. તેને બોલવાની હામ ન રહી. હતાશ થઈને ઘેર પહોંચ્યો, પહોંચતા જ પથારીમાં પડ્યો. પથારીમાં પડ્યા પડ્યા શેષ દિવસો અત્યંત ચિંતામાં પસાર કર્યા. છઠા દિવસે પેલા સંત તેના ઘરે આવ્યા. તેની પથારી પાસે જઈને બેઠા. તે શ્રીમંતના હાથમાં એક કાતર આપીને કહ્યું “શ્રીમાન, મારું એક કામ કરશો ? તમે કાલે સ્વર્ગે જવાના છો ત્યાં મારું આ સંપેતરું પહોંચાડશો ?”
“અરે, મહારાજ, તમારું કાંઈ ઠેકાણે છે નહિ ? મરવો પડ્યો છું ત્યારે મારી મશ્કરી કરો છો ? આ તમારી કાતર સ્વર્ગમાં લઈ જવાની શું શક્ય છે? કેવી રીતે લઈ જવાતી હશે ?”
હથકંપ છે ૧૮