________________
અધ્યાત્મ ગીતા
ગાથા-૩૧ , ૫૩ ચાલું રહ્યો છે તેમાં પણ આ આત્માની રસિકતા પ્રવર્તતી નથી. નિરસભા યોગ ચાલુ હોવાથી અલ્પમાત્રામાં બંધ ચાલુ રહે છે. આ પ્રમાણે આ જીવ ધીરે ધીરે આત્મતત્ત્વના ગુણો પ્રગટ કરતો જાય છે. કર્મના બંધ-ઉદય-ઉદીરણા અને સત્તા ઘટાડતો જાય છે (નાશ કરતો જાય છે) અને પરિણામની ધારા અતિશય નિર્મળ નિર્મળ થતી જાય છે એમ આત્મભાવનામાં વૃદ્ધિ કરતો કરતો આગળ વધે છે. ૩૦
देशयति जब थयो नीतिरंगी । तदा कुण थाय कुनय चालसंगी ॥. यदा आत्मा आत्मभावे रमाव्यो ।
તતા વધામાવ ટૂરે નમાવ્યો છે રૂ૨ છે - ગાથાર્થ :- આ પ્રમાણે સમ્યકત્વમાં વર્તતાં વર્તતાં શુદ્ધ દશાની વૃદ્ધિ થવાથી જ્યારે આ જીવ દેશવિરતિધર શ્રાવક-શ્રાવિકા બન્યો. ત્યારે ઘણા ન્યાય અને નીતિમાર્ગ પાળવાની રૂચિવાળો થયો. આવી દશા આવે ત્યારે કુનયની ચાલની સોબત કોણ કરે? અર્થાત્ કુનયની ચાલની સોબત ત્યજી દે છે. - જ્યારે આ આત્મા આત્મભાવમાં રમવાવાળો બને છે ત્યારે નવાં નવાં કર્મો બાંધવાનો બંધકભાવ તો દૂર જ ભાગી જાય છે એટલે તે ભાવ તો દૂર જ ગુમાવ્યો છે. || ૩૧ ||
વિવેચન - આ આત્મા જેમ જેમ ત્વનો રંગી બને છે આત્મતત્ત્વ સમજાય છે તેનું શુદ્ધ સ્વરૂપ મગજમાં બેસે છે તેને પ્રાપ્ત કરવાની તમન્ના વધે છે તે તરફની લગની લાગે છે. મજબૂત પ્રીતિ બંધાય છે તેમ તેમ આશ્રવભાવો આ જીવ ઓછા ઓછા કરતો જાય છે જેનાથી શ્રાવક-શ્રાવિકાનાં બાર વ્રત યથોચિતપણે ધારણ કરે છે અને દેશવિરતિ ઘર બને છે.
