________________
૫૮૨
પરમાત્માનું સ્કૂરણ થાય છે. તેથી આત્મવસ્તુનું અવધારણ થવાથી ‘તું, ‘,
આ”, જેવા સર્વ વિકલ્પોનો વિલય થાય છે. સમાધિમાં અભેદ આત્માનું જ્ઞાન થવાથી ત્યાં નથી અહમ્ કે મમભાવ જેવા બુદ્ધિના દોષ તો કેવી રીતે બચી શકે
, “તું, ‘આ’, જેવા પોતાના અને પરાયા ભેદ? તદુપરાંત આત્મવસ્તુના અવધારણ જેવી નિર્વિકલ્પ સમાધિમાં નથી કોઈ સંકલ્પ કે વિકલ્પ, તો કઈ રીતે બચી શકે “મહમમતીયે છત્પના”
આમ, તત્ત્વાર્થે સ્પષ્ટ થાય છે કે અમેદાનુભૂતિ જેવી સંકલ્પવિકલ્પ રહિત સમાધિમાં દૈત કે ભેદની ગંધ પણ અવશેષ રહી શકે તેમ નથી, તો હું, તું અને આ જગત જેવી કલ્પનાનો તો પ્રશ્ન જ નથી.'
(છંદ-મંદાક્રાન્તા) शान्तो दान्तः परमुपरतः शान्तियुक्तः समाधि
__कुर्वन् नित्यं कलयति यतिः स्वस्य सर्वात्मभावम् । तेनाविद्यातिमिरजनितान् साधु दग्ध्वा विकल्पान्
ब्रह्माकृत्या निवसति सुखे निष्क्रियो निर्विकल्पः ॥३५६॥
शान्तः
= શમ વાન્તઃ
= દમ પરંપરતઃ શાન્તિયુn: = શ્રેષ્ઠ ઉપામતા અને તિતિક્ષાયુક્ત થઈ નિત્યં સમથિં ચુર્વક્ = નિત્ય સમાધિ કરનારો પતિઃ
= યતિ સ્વચ સર્વાત્મભાવે વરુનયતિ = પોતાનો આત્મભાવ જાણે છે તેન વિધા-તિમિર–નિતીન = તેનાથી અવિદ્યારૂપી અંધકારજન્ય विकल्पान्
= વિકલ્પોને साधु दग्ध्वा
= સારી રીતે બાળીને, निष्क्रियः
= નિષ્ક્રિય
