________________
૧૮૭
(છંદ-શાર્દૂલવિક્રીડિત) ' आप्तोक्तिं खननं तथोपरिशिलाद्युत्कर्षणं स्वीकृतिम्
निक्षेपः समपेक्षते न हि बहिः शब्दैस्तु निर्गच्छति । तद्वद् ब्रह्मविदोपदेशमननध्यानादिभिर्लभ्यते
मायाकार्यतिरोहितं स्वममलं तत्त्वं न दुर्युक्तिभिः ॥६७॥ निक्षेपः
= (જેવી રીતે) જમીનમાં દાટેલું ધન आप्तोक्तिम् = આપ્તજનના વચન પ્રમાણે खननम्
= ખદકામની તથા ૩પરિશિતા-ઝર્ષળમૂત્ર ઉપર રહેલા પથ્થર વગેરેને ખેંચી કાઢવાની સ્વીકૃતિમ્ = (અ) હાથથી ગ્રહણ કરવાની સમપેક્ષતે
= સારી રીતે અપેક્ષા રાખે છે. વદિ: શત્રે: તુ = (પણ) ઉપરછલ્લા શબ્દોથી (તે ધન) દિ ન નિતિ = ખરેખર, બહાર નીકળતું નથી. તવંતુ
= તેવી રીતે જ માથાવાર્થ-તિરોહિતમ્ = માયા અને તેના કાર્યથી ઢંકાયેલું સ્વ મમાં તત્ત્વમૂત્ર પોતાનું નિર્મળ સ્વરૂપ વહેવડોદ્દેશ-મન-ધ્યાનવિમિઃ = બ્રહ્મજ્ઞાની ગુરુના ઉપદેશ, મનન
તથા નિદિધ્યાસન વગેરેથી लभ्यते
= પ્રાપ્ત થાય છે. દુમિઃ = (પણ) કુયુક્તિઓ વડે
= (પ્રાપ્ત થતું) નથી.
જેવી રીતે તલમાં તેલ, દૂધમાંથી ઘી અને પુષ્પમાં મકરન્દ સંતાયેલા છે અને બીજમાં વૃક્ષ અવ્યક્ત રીતે રહેલું છે. તેવી જ રીતે બ્રહ્માંડમાં બ્રહ્મતત્ત્વ સર્વત્ર હોવા છતાં અવ્યક્ત અને સંતાયેલું છે, માટે
