________________
mannanna
AAAAAAAAAA
કન્યાવિક્રય-અધિકાર. બાપે મારો ભવ બાળે બધેરે, સૈ શુંગાર થયા અંગારજે; નવી ચાળીમાં હેળી મૂકવીર, નથડીમાં લથડી ધિક્કાર. એ ૨૩ રડતાં રડતાં રોતે રીશમાંરે, પે ચીરી નાખે ચીરજે; ગડે નહિજ ઘરેણાં ઘાલવાર, ધારું શી રીતે હું ધીરજે ' ,, ૨૪ દેખીને ડાચું સાતણુંરે, મારા તનમાં ઉપજે ત્રાસ; મારું જેબનિયું મૂકી રહ્યું છે, બળતી રહું છું બારેમાસ. ' , રમવા જમવા જાવાનું કયુંરે, રેવા જવાનું રહ્યું જજે;
શી રીતે રહેવું સંસારમાંરે, એ વાત પડે નહિ સૂજજે. , ફિફળ ઘાલી રાખે ગાલમાં, જાણે ખાડા નવ વર્તાય; પેરે ઊંચી પૅઠની પાઘડીરે, પણ ભૂંડું ઉલટું દેખાય. , શિયાળામાં સાલમપાકનેરૂ, શક્તિ વધવા ખાતે ખાય; નાખોરી ફુટી લેહી નીકળેરે, શક્તિની મુક્તિ ત્યાં થાય. , કાંઠો શુંજ ચડે પાકે ઘરે? છેલાઈ જઈ હસે સા ; માણસને મન વેશ ભવાઈરે, મુજને અંતર ઊંડે શેક. , હેરે સામું હરામી માણસેરે, જાણ નધણિયાતું ધનજે. પણ હું પરમેશ્વરના ત્રાસથી રે, નીતિ પાળું નિત તનમનજે. , પર મુજને પુત્રની લાલચેર, જાણે રે. વંશ કદાચજે; પણ પર પુત્રીને ભવ બાળતાંરે, શોધે સીદ કે સાચજો. ૩૧ બાળ કદાપિ સાંપડશે મનેરે, તે પણ તેથી શું દિલ દુઃખ જાય? જોબન દા'ડા જાવા દેહલારે, રેયાને રડું લાગી લાવજે. , ૩૨ મરશે તે માથે મુંડ થશેરે, નહિ તે જીવતે રાંડી છજજો; શેને પતિ એ શેની હું પ્રિયારે, પણ હું ધર્મ વિચારી રજજો. . ૩૩ માતા પિતા તમને ધિક્કાર છેરે, વાળ્યાં પૂર્વ જનમનાં વેરજે; આડે એ કેમ ન ઊતરે? મુજ જીવતરમાં નાખ્યું ઝેરજે. - ૩૪ મંડપ ડે નહિ સળગે એ સમે? તૂટી કેમ પડે નહિ આભ? કેમ રસાળા ગઈ ન રસાતળે? સાંખે કેમ પ્રભુ સાક્ષાત , ૩૫ એની આશિષ દઈ માબાપને, મારે છેવટ મરવું છેજજો; મારે તે થાવાનું થઈ રહ્યુંરે, પણ હું અક્ષર બેલું બેજો. ૩૬ ઘરડો હોય નવલશા નાનાજીરે, વાગે છપ્પન ઉપર ભેરજે; તે પણ પુત્રી નહિ પરણાવશોરે, નહિ તો પસ્તાશો બહુ પરો. , ૩૭ ઘણી મૂરખિયે કહે જીવે ઘણુંરે, ઘરડા પણ તે શેનું દુઃખજે? દુઃખ અરે છાનું રાખું બધુંરે, શરમે કહેવાતું નથી મૂખજે. ૩૮