________________
પરિચછેદ. મહે-અધિકાર
૩૩૩ જડ ચેતન્ય ગુણ સરખા નથી રે, નથી થાતું એવું અનુમાન; " તોય એકાદશાદિ સરાવીને, પિતૃ માટે ઘ દ્વાજને દાન. , ૧૫ જે જે વસ્તુ આપે અહિં વિપ્રને રે, તે તે પહોંચે પિતૃની પાસ; કેવળ એહિંયા કરવાને કાયદેરે, ઘડી કાઢયે કરવા પેદાશ. , ૧૬ નથી પત્તા લાગે જેની પહોંચનો રે, નથી આ સંદેશે એક; જ હું ભાસે વિવેક વિચારતાંરે, વેમિ કિયા કરે જે હરેક. , ૧૭ કર્યું હાથે છે સાથે સાંપડે, બાકી પાછળ બને તે ફેક; એવું જાણ્યા છતાં હસવા જેવીરે, લાખ ક્રિયા કરે છે લેક. , ૧૮ આ વારાના દિવસે આવતાંરે, મૂખ ન્હાવા નવાણે જાય; પાય પાણી પૂર્વજને પીપળેરે, બેરડી ને બાવળ પૂજાય. , કળશમાં નાખી તલ કાંગરે, સાત સાત ફેરા જળ પાય; પિયે અરિયાપરિયાં પ્રેતરૂપમાંરે, વણ પાયે તરશાં રહી જાય! - ૨૦ ટોળે ટોળાં ભેળાં નરનારનાને, મળે માટે કેળાહળ થાય; અડઘાયે! પડઘા ! એ રૌતેરે, શબ્દ ચારે દિશે સંભળાય. , ૨૧ અવગતિયાં ગણે હાથે કરીરે, બાપદાદા પામ્યા જે મણું ; પ્રેત કેવી રીતે પાણું પિયેરે, કહ્યું પૂછ્યું ધરે નહિ કરું , વિપ્ર બેસે પથારી પાથરીરે, દ્રવ્ય દાણાનું લે છે દાન; બાપડાને બગાડ્યાં બ્રાહ્મણેરે, પેટ કાજે કર્યું નુકસાન. અઘરણીમાં અબળાને પીડતારે, વેમ વાળે રહી નહિ રેમ; નાર ભારેવગીને ભરાવતારે, શુભ પગલાં આણને પ્રેમ. , ઘરૂણીને ઘેરે થઈ ધીંઘરે, ગરદીમાં ગેરી ગભરાય; ઓશટે કે મૂછીના રોગનેરે, ઘણી વેળા અકસ્માત થાય. , હોય ઉડે હારદ એમાં કદીરે, તેય તવ તપાસે નાજ; દુઃખ વેઠે ભયંકર ભામનીરે, મને તેથી દિલે થઈ દાજ. બહુ માને માતાની માનતારે, મર ધારેલું કામ ન થાય; મનુષ માંદાં મે મરી જાય છેરે, તેય ન કરે ઓસડના ઉપાય. ,, નવરાત્રિમાં કેટલાક કુડિયારે, કરી ઘરમાં કાળીનું થાપન, બહાર નવે દિવસ નવ નીસરેરે, દુઃખ વેઠે વિવિધ તનમન. . કર કાળી ચૌદશના આપવારે, કરે નાકડાંને દીવડાં નિવેદ; ભેગ દેવા ભવાની માતાનેરે. મૂક્યા વિસારી પ્રાચીન વેદ. , ૨૯ બાળ માંદું પડે કે પ્રેમદારે, થયું માને ચોઘડિયાં ફેર; કિંવા લાગી નજર ચેટ કેઇનીરે, નજર બાંધે ભિતર ભાવભેર ૩૦