________________
દીક્ષા.
शुद्धः प्रसिद्धिमायान्ति लघवोऽपीह नेतरे । तमस्यपि विलोक्यन्ते दन्तिदन्तान दन्तिनः । ।
જેમ અંધારામાં રહેલા હાથીના દાંત દેખાય છે પરંતુ હાથી દેખાતા નથી. ( કેમકે દાંત ધાળા છે અને હાથી કાળા છે ) તેમ નાના છતાં શુદ્ઘ પુરૂષ પ્રસિદ્ધિ પામે છે. અને મેટા ડુંગર જેવડા પણ અશુદ્ધ હાવાથી પ્રસિદ્ધિ પામતા નથી.
સત્તાવીશ વર્ષની પૂર યુવાન અવસ્થાએ કુટુંબના ચ્યાગ્રહુ પ્રેમ અને સુખસ ંપત્તિ વચ્ચે સંસાર ઉપર અનિત્ય ભાવ ભાવનાર આપણા ગ્રંથનાયક વિરજીભાઈને દીક્ષા લેવાનું મુહૂર્ત સ. ૧૯૫૪ ના કાર્તિક વદી. ૬ નું મુકરર થયું અને તેથી વેરાવળના કુ ઢીઆભાઇએ મહાત્સવને માટે પ’દર દિવસથી ખાસ મ'ડપ અને દેશપરદેશ ક‘કાત્રી લખી ઉત્સાહ ભરી તૈયારી કરવા લાગ્યા. આ પ્રસ`ગે પિતા અને પુત્ર સાથે દિક્ષા લેનાર છે તે ખખરથી વીરજીભાઇ અને તેના પીતાના નામના વહીવટથી મુક્ત કરવા તેમના લેણા તથા દેવાની સર્વ વ્યવસ્થા કરી નાંખી; વળી સમકિતસાર ગ્રંથ બહાર પાડવા માટે વેરાવળના દ્રુઢીયા ભાઈએએ મદદ કરી હશે તેથી તખ્ખા સઘ સાથે સ્નેહ નહેાતે તે માટે તે ગ્રંથના ત્યાંથી સદંતર નાશ કરવા કબુલવાથી એકસ’પી થતાં મહાત્સવ સતાષકારક થઇ પડયા. આ મહેાત્સવ પ્રસ`ગે મહાર ગામથી દોઢથી એ હજાર મેમાન એકઠા થયા. દીક્ષામહાત્સવના કાન્યા અને ગ્રંથા રચાયા અને આ સર્વ સચેાગે વચ્ચે મુકરર તારીખે દિક્ષા લેવા પછી તે વીરજી સ્વામીના નામે પ્રસિદ્ધ થયા. જ્યારે તેમના પીતા દેવકરણ શેઠ અભ્યાસમાં આગળ વધી દીક્ષા લે તે પૂર્વ તાવની ખીમારીમાં તે પછી બે ત્રણ માસમાં ગુજરી ગયા.
માણેકચ’દજી સ્વામીને વીરજી સ્વામીના પરિચય જેમ જેમ વધતા ગયા તેમ તેમના બુદ્ધિબળે માણેકચંદજી સ્વામીના હૃદયમાં ઉચ્ચ વિચારે જમાન્યા અને તેમના જ્ઞાનથી ખુશી થઇ સવારના વ્યાખ્યાન સિવાય માકી ઉપદેશ-વ્યાખ્યાન વગેરે માટે વીરજી સ્વામી ઉપર ભાર આવ્યે. આ સ્થિતિ વચ્ચે જેતપુર તથા પેરઅંદરના ચામાસાં શાંતિથી પસાર થયાં, આ અરસામાં વીરજી સ્વામીને વાંચવા ભણવાને અહુ તક મળી અને માણેકચંદજી સ્વામીના ગ્રંથ સંગ્રહના માટે ભાગ તેમાએ દ્રષ્ટિ તળે કાઢી ગયા.
જ્યારે જ્યારે વીરજીસ્વામીને વાંચનમાં ક‘ઇપણ પ્રશ્ન થતા ત્યારે માણેકચ દજી સ્વામીને પુછ્યા, અને જ્યાંસુધી પેાતાના મનનુ સમાધાન ન થાય ત્યાંસુધી હા માં હા મેળવી દેતા નહિ. એક વખત પ્રકરણ રત્નાકર ભાગ ૩ જામાં હુંડીનુ... સ્તવન વાંચતા તેમાં જીન પ્રતિમા સંબંધી પાઠા સૂત્રના અથ સાથે વાંચવાથી તેમના મનને પ્રતિમા પૂજાની આવશ્યક્તા માટે શંકા થઈ અને તેના પરિણામે સમક્તિ સલ્યે દ્વાર ગ્રંથ વાંચવા શરૂ કર્યાં અને આ રીતે બંને થ્ર ́થના વાંચનથી તેમના હુઇયમાં અનેક પ્રશ્ન ઉત્પન્ન થયા. પેાતાના હંમેશના રીવાજ પ્રમાણે આ સર્વે માટે તેમણે