________________
શ્રેયા : મારે તમને એક વાત કહેવી છે.
વિનય : શ્રેયા ! મારે પણ તને એક બહુ જ જરૂરી વાત કરવી છે.
(અને આ પ્રમાણે બંને પોતાની સાથે બનેલી ઘટના એકબીજાને બતાવી.)
શ્રેયા : મેં તમને પહેલા જ કહ્યું હતું. પરંતુ તમે મારી વાત માનો તો ને. તે જરૂર વસીયતના પેપર્સ હશે. વિનય આપણે આપણા ભવિષ્યની તૈયારી અત્યારથી જ કરવી પડશે. કેમકે ઓફિસમાં જે રીતે ભાઈનું રાજ ચાલે છે. એ રીતે ઘરમાં ભાભીનું. મમ્મીનું મન પણ મોક્ષા ભાભી ઉપર વધારે છે. થોડા દિવસો પહેલાંની જ વાત છે. જ્યારે અમે બધા પપ્પાના ફ્રેન્ડના દિકરાના લગ્નમાં ગયા હતા. ત્યારે મમ્મીએ મોક્ષા ભાભીને પહેરવા માટે પોતાની મોંઘી સાડી આપી દીધી. અને મને તો પૂછ્યું પણ નહીં. બસ વિનય હવે હું આ રીતનો અન્યાય સહન નથી કરી શકતી.
વિનય ઃ તારી વાત બિલકુલ ઠીક છે શ્રેયા ! પરંતુ આપણે આ ઘરને છોડીને જઈશું ક્યાં ? મમ્મીપપ્પાને શું કહીશું ? ભાઈ-ભાભી પૂછશે તો શું જવાબ આપીશું ? કઈ વાતને લઈને ભાગલા કરીશું ? શ્રેયા ! અલગ થયા પછી આપણે જઈશું ક્યાં ?
શ્રેયા : વિનય ! આપણે કોઈને કંઈ કહેવાની કે પૂછવાની જરૂર નથી. આપણે ઘરમાં એવો માહોલ ઉભો કરી દઈશું જેનાથી એમને મજબૂર થઈને ભાગલા પાડવા જ પડશે. અને રહી વાત રહેવાની તો તમે એની ચિંતા કેમ કરો છો ? મારું ઘર છે ને ?
વિનય : નહી શ્રેયા ! હું મારા સાસરે કેવી રીતે રહી શકું ? આખરે મારી પણ પ્રેસ્ટીજનો સવાલ છે. (થોડો સમય વિચારીને)
શ્રેયા : વિનય ! મારા પપ્પાનું જૂનું કૉટેજ ખાલી જ છે. આપણે ત્યાં રોકાઈ જઈશું.
વિનય ઃ ઠીક છે, પરંતુ શ્રેયા ! આ બધું આપણે કરીશું કેવી રીતે ?
શ્રેયા : વિનય ! ઘરમાં મોક્ષા ભાભી બધાની લાડકી છે. એમના જ કહેવાથી આપણા ઘરમાં ધાર્મિક આચરણની શરૂઆત થઈ. બસ, આપણે ધર્મના વિરુદ્ધ કાર્ય કરવાના છે. રાત્રિભોજન ત્યાગાદિ ઘરના રિવાજોને તોડવાના છે. પછી તો જોજો એ લોકો આપણને ઘરેથી બહાર કાઢવા માટે મજબૂર થઈ જશે.
વિનય ઃ શ્રેયા ! હું કંઈ સમજ્યો નહીં ?
શ્રેયા ઃ વિનય ! તમે એ વાતની ચિંતા ન કરો. હું જેમ કહું તેમ કરતા જાઓ.
(આ પ્રમાણે વિનય અને શ્રેયાનું મન પોતાના માતા-પિતા અને ભાઈ-ભાભી પ્રત્યે ખાટું થઈ ગયું. હવે એમનો આ સ્વભાવ એમના વર્તનમાં પણ ઝળકવા લાગ્યો. એક દિવસ વિનય પોતાની ઓફિસમાં -)
76