________________
(અહીં વિવેકને બધી જવાબદારીઓ તો મળી ગઈ પણ વિવેકના મનમાં સતત એક જ વાત ખટકતી હતી કે વિનયને પણ એનો હક મળવો જોઈએ. માટે એણે ઓફિસમાં પોતાની કેબિનની પાસે વિનયની માટે પણ એક મોટું પર્સનલ કેબિન બનાવીને એને એની પહેલી લગ્નતિથિના દિવસે ભેટ આપવાનું વિચાર્યું. આ વિશે એક દિવસ એણે પોતાના પપ્પા સાથે વાત કરી. ત્યારે –). પ્રશાંતઃ વાહ બેટા ! બહુ જ સારું વિચાર્યું છે તેં વિનય માટે.
(એટલામાં વિનય ત્યાંથી નીકળ્યો. પોતાનું નામ સાંભળીને વિનયના પગ રૂમની બહાર રોકાઈ ગયા. એ જ સમયે એને શ્રેયાની વાત યાદ આવી અને એ વિવેક અને પ્રશાંતની વાતો સાંભળવાની કોશિશ કરવા લાગ્યો.) વિવેકઃ પપ્પા! આ ફાઈલમાં મેં એ વિશેના બધા પેપર્સ રાખ્યા છે. પણ આ ક્યાંક વિનયનાં હાથમાં ન આવી જાય. નહીંતર આખો પ્લાન ચૌપટ થઈ જશે. પ્રશાંત બેટા ! તું આ ફાઈલને તારા કેબિનમાં સેફ રાખજે અને ધ્યાન રાખજે.
(પ્રશાંત અને વિવેકની આ વાતો વિનયે સાંભળી લીધી. પણ એને એનો ખોટો અર્થ કાઢી લીધો. જેનાથી એને શ્રેયાની વાતો ઉપર થોડો-થોડો વિશ્વાસ થવા લાગ્યો. શ્રેયાની વાતોથી વિનયનો વિચાર વધારે મજબૂત થઈ ગયો. અને એજ દિવસે સુશીલા પોતાના પાલવમાં કંઈક છુપાવીને મોક્ષાના રૂમમાં ગઈ. યોગાનુયોગ શ્રેયાએ સુશીલાને જોઈ લીધી. સુશીલાને આ રીતે કંઈક છુપાવીને મોક્ષાના રૂમમાં જતી જોઈને શ્રેયાને શંકા થઈ. એ પણ સુશીલાની પાછળ જઈને મોક્ષાના રૂમની બારીમાંથી બંનેની વાતો સાંભળવાની કોશિશ કરવા લાગી.) સુશીલાઃ મોક્ષા! જો શું લાવી છું. (આટલું કહીને સુશીલાએ તેના પાલવમાંથી એક ડબ્બો કાઢ્યો.) મોક્ષાઃ અરે વાહ! મમ્મીજી આટલા સુંદર સોનાના કંગન ક્યાંથી લાવ્યા તમે? સુશીલા: અરે મોક્ષા! જરા ધીમેથી બોલ. ક્યાંક શ્રેયાએ સાંભળી લીધું તો બધી ગડબડ થઈ જશે. મારા ભાઈના ત્યાંથી સ્પેશ્યલ ઓર્ડર આપીને બનાવડાવ્યા છે. તેને પસંદ તો આવ્યાને? મોક્ષાઃ મમ્મીજી! કેટલી સરસ ડિઝાઈન છે. મને તો શું શ્રેયા હોત તો એને પણ પસંદ આવી જાત. સુશીલા: બસ હવે જલ્દીથી આને તારા કબાટમાં મુકી દે. ક્યાંક કોઈ જોઈ ન લે. મોક્ષાઃ મમ્મીજી ! તમે કોઈ જાતની ચિંતા ના કરો. હું એને સંભાળીને રાખીશ. | (સાંજે ઘરે આવતાં જ વિનય સીધો પોતાના રૂમમાં ગયો. ત્યાં આજની ઘટેલી ઘટનાથી ચિંતિત શ્રેયા પલંગ ઉપર સૂતી હતી.) વિનયઃ શું થયું શ્રેયા! આજે આટલી ઉદાસ કેમ દેખાય છે?