________________
ફરતો રહે છે. તારે એના મનમાં બેસાડવું પડશે કે આજે જમાનો લક્ષ્મણનો નથી કે રામની પાછળ પોતાના બધા જ સુખ છોડી દે. આજે જમાનો ભાગલાનો છે. દરેક વ્યક્તિએ પોતાના હક માટે લડવું જોઈએ. અને વિનયને પણ પોતાના હકને માટે લડવું જ પડશે. શ્રેયાઃ મૉમ! તમે વિનયની ચિંતા ના કરો. વિનયને મનાવવાનું તો મારા ડાબા હાથનો ખેલ છે. કલ્પના : બેટા ! તું વિનયને સમજાવ, આગળ શું કરવાનું છે એ હું તને પાછળથી સમજાવીશ. (બે દિવસ પછી શ્રેયા પાછી પોતાના સાસરે ચાલી ગઈ. બે ચાર દિવસ તો એમ જ વીતી ગયા. એક સાંજે...) વિનયઃ શ્રેયા ! શું વાત છે ! આજે બહુ જ ટેન્શનમાં લાગે છે? શ્રેયાઃ કંઈ નહીં વિનય. વિનય નહી શ્રેયા! કંઈક વાત તો જરૂર છે. શું કોઈએ તને કાંઈ કહ્યું? શ્રેયાઃ જવા દો ને વિનય ! મારી વાતો ઉપર તમને વિશ્વાસ નહીં થાય. વિનયઃ હવે તો તારે બતાવવું જ પડશે કે શું થયું? શ્રેયા વિનય ! તમને નથી લાગતું કે આપણી સાથે અન્યાય થયો છે. વિનયઃ અન્યાય? કેવો અન્યાય શ્રેયા? શ્રેયાઃ વિનય ! તમે તો તમારી આંખો ઉપર પટ્ટી બાંધી રાખી છે. તમને કેવી રીતે દેખાશે કે તમારી સાથે શું થઈ રહ્યું છે? વિનય ખુલાસો કરીને બતાવ શ્રેયા ! તું શું બતાવવા માંગે છે. શ્રેયા વિનય ! મમ્મી-પપ્પાએ ઘરની અને દુકાનની બધી પ્રોપર્ટી ભાઈ અને ભાભીને આપી દીધી છે. થોડા દિવસોમાં ભાઈના નામે વસિયત પણ બની જશે. તમે આપણા ભવિષ્યના વિશે કંઈ વિચાર્યું છે? ભાઈ ઉપર આજે તમે આટલો ભરોસો તો કરી રહ્યા છો. પણ ક્યાંક એવું ન થાય કે ભવિષ્યમાં આપણને ભટકવું પડે. વિનયઃ (થોડોક ગુસ્સામાં) શ્રેયા! આ કેવી વાત કરે છે તું? ભાઈ ઉપર કલંક લગાડતાં પહેલા થોડુંક તો વિચાર્યું હોત. તુ જે વિચારી રહી છે એવું કંઈ પણ નહી થાય. શ્રેયાઃ મને ખબર જ હતી કે તમે નહી માનો, પણ ભવિષ્યમાં જોઈ લેજો, તમારો આ પ્રેમ તમને કેટલો મોટો દગો આપશે. વિનય ભૂત સવાર થઈ ગયું છે તારી ઉપર અને તારા દિમાગ ઉપર. આ તારા ફાલતુના વિચાર બંધ કરી લે સમજી. (આટલું કહીને વિનય ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો.)
