________________
રહેશે તો જોઈ લેજે ભવિષ્યમાં એક દિવસ વિવેક, વિનયને બોલાવીને કહેશે કે વિનય હવે તું પોતાના માટે નવું ઘર અને દુકાન શોધી લે. આ ઘર મારું છે. એ લોકો તમને બંન્નેને ધક્કા મારીને બહાર કાઢી દેશે કેમકે ઘર મોક્ષાનું અને દુકાન વિવેકની છે. પછી તમારે બહાર રસ્તા ઉપર ભટકવું પડશે. માન કે ન માન આ તમારા સાસુ-સસરાની ચાલ છે. એમને તારા જેઠ-જેઠાણી પ્રત્યે વધારે પ્રેમ છે. નહીંતર તું પણ તો એ ઘરની વહુ છે, કંઈક તો તને પણ આપ્યું હોત. બધી જ ચાવીઓ મોક્ષાને જ આપવાની શું જરૂર હતી ? ખોટું ન લગાવતી બેટા ! હું તારી માઁ છું એ માટે મને તારી અને જમાઈજીના ભવિષ્યની ચિંતા છે. હું નથી ઇચ્છતી કે ઘરેથી કાઢી લીધા પછી તુ કોઈના ઘરના કામ કરે કે બાળકોને ટ્યુશન ભણાવે અને જમાઈજી નાની-મોટી કંપનીમાં નોકર બનીને કામ કરે.
(આ પ્રમાણે કલ્પનાએ પોતાની વાતોથી શ્રેયાના કાન ભરીને એના દિલો દિમાગમાં શંકાના બીજ વાવવાની કોશિશ કરી. પોતાની માઁ ની વાતો સાંભળીને શ્રેયા થોડીવાર સુધી વિચારોમાં ખોવાઈ ગઈ. એના લગ્ન પછીથી લઈને પોતાની સાથે વીતેલી એક-એક વાત એને યાદ આવી ગઈ.એ બધી વાતોથી એનું દિમાગ પણ બદલાઈ ગયું.) શ્રેયાઃ હા મૉમ ! તમારા કહ્યા પછી મને પણ હવે એવું મહસૂસ થઈ રહ્યું છે કે મમ્મીનું મન મોક્ષા ભાભી પર વધારે છે. મૉમ! એકવાર મોક્ષા ભાભી બહાર ગઈ હતી. તે મોડેથી આવી તો એમને કંઈ કહ્યું નહી અને હું એકવાર મોડી આવી ગઈ તો મને બે વાર પૂછી લીધું કે બેટા ! આટલું મોડું કેમ થઈ ગયું? અને મૉમ! જ્યારે મોક્ષા ભાભીનો ભાઈ આવ્યો હતો. ત્યારે એમના માટે બદામનો શીરો બનાવ્યો હતો. અને બે દિવસ પહેલા જ્યારે ભાઈ મને લેવા આવ્યો ત્યારે સાદો સીરો બનાવ્યો. હા મૉમ! હોય ન હોય, આ એ બન્નેની અમને ઘરેથી કાઢવાનું યંત્ર છે. મૉમ ! હવે મારે શું કરવું? બધી ચાવીઓ તો ભાભીના હાથમાં જતી રહી છે. હવે હું શું કરું? કલ્પનાઃ બેટા ! હજુ પણ સમય છે સંભાળી લો. હું એ નથી કહેતી કે બધી પ્રોપર્ટી વિનય અને તને જ મળવી જોઈએ. પણ હું તો કહું છું કે જેટલો હક ઓફિસ પર વિવેકનો છે એટલો જ વિનય નો પણ છે અને જેટલો હક ઘર પર મોક્ષાનો છે, એટલો જ તારો. માટે ઘરના ભાગ થઈ જવા જોઈએ જેથી બંન્નેને સરખી પ્રોપર્ટી મળે. અને કોઈની સાથે અન્યાય ન થાય. આ કામ તારા સાસુ-સસરા જીવતા છે ત્યાં સુધી થાય તો સારું છે. શું ખબર, તારા સાસુ-સસરાના ગયા પછી વિવેક અને મોક્ષાની નિયત જ બદલાઈ જાય? શ્રેયાઃ હા મૉમ! આ બહુ જ બેસ્ટ આઈડિયા છે પણ હવે મારે એના માટે શું કરવું પડશે? કલ્પના બતાવું છું બેટા ! સાંભળ, સહુથી પહેલા તારે વિનયના કાનોમાં આ વાત નાખવી પડશે. જ્યાં સુધી હું જાણું છું ત્યાં સુધી વિનય તો તારાથી પણ ભોળા છે. ૨૪ કલાક ભાઈ-ભાભી પાછળ