Page Text
________________
એના પછી સુવ્રતા સાધ્વીજીએ ઘરેથી ભાગવાથી લઈને અત્યાર સુધીની બધી ઘટના કહી સંભળાવી. આ સાંભળીને રાજા ચન્દ્રયશ પોતાની જાતને ધિક્કારવા લાગ્યા કે એક હાથીને લઈને મેં પોતાના નાના ભાઈની સાથે યુદ્ધ કરવાની મોટી ભૂલ કરી. તે પોતાની જાતને રોકી ન શક્યો. અને સીધો પોતાના નાનાભાઈનમિરાજની છાવણી તરફ દોડ્યો. આ બાજુ ચન્દ્રયશને પોતાની છાવણીની તરફ આવતા જોઈને નમિરાજનું દિલ પણ પીઘળી ગયું. એના પશ્ચાતાપનો પણ કોઈ પાર ન રહ્યો. જોતજોતામાં ચન્દ્રયશ નમિરાજની નજીક આવ્યો અને એને ગળે લગાવ્યો. નમિરાજે પોતાના ભાઈના ચરણોમાં પડીને પોતાના અપરાધની ક્ષમા માંગી. બંને ભાઈઓના મિલનનું દશ્ય બહુ કાણિક હતું. બંને ભાઈઓને સાથે-સાથે જોવાવાળાઓની આંખોમાં પણ ખુશીના આંસુ હતા.
ઉચિત અવસર જાણીને સા.સુવ્રતાએ બંનેને સંબોધિત કરતાં કહ્યું કે “હાથી તો માત્ર નિમિત્ત હતું. પરંતુ તમારા યુદ્ધનું વાસ્તવિક કારણ હતું તમારી આંખોની આગળ આવેલા અજ્ઞાનના પડલ.
જ્યારે અજ્ઞાનતા દૂર થઈ અને તમને વાસ્તવિકતાનું જ્ઞાન થયું કે તમે બંને ભાઈ છો તો યુદ્ધનું મૈદાન પણ મિલનનું સ્થાન બની ગયું. માટે તમે બંને સદાય આ પ્રયત્નમાં રહેજો કે તમારું અજ્ઞાન મટે. જ્ઞાન પ્રાપ્ત થતાં જ જન્મ-મરણના દુઃખથી છુટકારો મેળવી શકાય છે. સંસારને નિત્ય સમજવું જ અજ્ઞાન છે. જ્ઞાની પુરુષ અસાર સંસારને ત્યાગીને સંયમ ગ્રહણ કરે છે. અને મોક્ષ પ્રાપ્ત કરે છે.” સાધ્વી સુવ્રતાના આ નાના ઉપદેશથી રાજા ચન્દ્રયશ પ્રતિબોધિત થઈ ગયા. એણે આગ્રહપૂર્વક સુદર્શનપુરનું રાજ્ય નાનાભાઈ નમિરાજને આપી દીધું અને સ્વયં પંચમુષ્ટિ લોચ કરીને પ્રવર્જિત બનીને મુનિરાજ ચન્દ્રયશ અરણ્યમાં ચાલ્યા ગયા. ત્યાં સંયમ અને તપસ્યાથી આત્માને પવિત્ર બનાવતાં કૈવલ્ય પ્રાપ્ત કરીને મોક્ષ પદને પ્રાપ્ત કર્યું. અહીં મહાસતી સુદર્શનાની સેવામાં મહાસતી મદનરેખા પણ નિર્દોષ ચારિત્રનું પાલન કરતાં કરતાં અંતમાં સર્વ-કમને ખપાવીને મોક્ષ પદને પ્રાપ્ત કર્યું.
મિથિલાપતિ નમિરાજ હવે સુદર્શનપુરના પણ રાજા હતા. બંને રાજયોનું શાસન તેઓ કુશળતાપૂર્વક કરી રહ્યા હતા. નમિરાજના રાજ્યમાં પ્રજા સુખી હતી. એમનો વૈભવ અદ્વિતીય હતો સંસારના બધા ભૌતિક સુખોના તેઓ સ્વામી હતા. આ જ ક્રમથી નમિરાજને એક પુત્ર પણ થયો, જેમનું લાલન-પાલન બહુ જ લાડ-પ્યારથી થઈ રહ્યું હતું. મોટાભાઈ ચન્દ્રયશ દ્વારા ચારિત્ર ગ્રહણ કર્યા પછી નમિરાજ પણ એ વિચારી રહ્યા હતા કે જ્યારે મારો પુત્ર યોગ્ય તેમજ સમર્થ થઈ જશે ત્યારે હું પણ સંયમ ગ્રહણ કરીશ. સમય પોતાની ગતિથી ચાલી રહ્યો હતો. નમિરાજના આત્મ-પ્રદેશમાં છુપાયેલા વૈરાગ્ય-બીજને અનુકૂળ જલવાયુની પ્રતિક્ષા હતી. એક દિવસ નિમિરાજના પૂર્વકૃત અશુભ કર્મોના ઉદયે તેઓ દાહજવરથી પીડિત થઈ ગયા. દાહજવરની વેદના બહુ અસહ્ય હોય છે. નમિરાજ
| SR No. | 006050 |
| Book Title | Jainism Course Part 04 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Maniprabhashreeji |
| Publisher | Adinath Rajendra Jain Shwetambara Pedhi |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 222 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 10 MB |