________________
પારણામાં પુત્રને સુવડાવીને એક ઝાડથી લટકાવ્યો. અને ભાગ્યના ભરોસે એને ત્યાં છોડીને કોઈ સરોવરની તલાશમાં નીકળી પડી. શોધતાં-શોધતાં મદનરેખાને એક સરોવર મળી ગયું. પરંતુ ત્યાં એક જંગલી હાથીએ એને સૂંઢમાં લપેટીને ઉછાળી દીધી. મદનરેખાએ પોતાનો અંતિમ સમય સમજીને પુત્રમોહ છોડીને સાગારિક અનશન લઈને નવકારમાં મનને સ્થિર કરી લીધું. એ સમયે નજીકમાંથી વિમાન દ્વારા નીકળી રહેલા મણિપ્રભ વિદ્યાધરે એને અદ્ધર ઉઠાવી લીધી. પુણ્ય એની રક્ષા કરી. પણ આ બચવું પણ સારું રહ્યું નહીં. વિદ્યાધર એની ૫-શિખાનો પતંગિયો બની ગયો. પોતાના ઐશ્વર્યનો લાલચ આપતાં વિદ્યાધરે મદનરેખાને પોતાનો પરિચય આપ્યો ““સુંદરી ! હું મણિપ્રભ નામનો વિદ્યાધર વિદ્યાધરોનો રાજા છું. મારો પ્રતાપ, વૈભવ અને ઐશ્વર્ય જોઈને તું તારી જાતને ધન્ય માનીશ. ખુશીથી અથવા બલપૂર્વક હું તને પોતાની પટરાણી બનાવીને જ રહીશ.”
મદનરેખાએ વિચાર્યું કે મણિપ્રભ કામાન્ય થઈ રહ્યો છે. કોઈ યુક્તિથી એને સુપંથ ઉપર લાવવો જોઈએ. માટે પ્રસંગ બદલીને એણે મણિપ્રભ વિદ્યાધરને પૂછ્યું. “આપ મારા પ્રાણ રક્ષક છો. જંગલી હાથીએ તો મને મારી જ લીધી હતી. પણ એ તો બતાવો કે આ સમયે આપ ક્યાં જઈ રહ્યા હતા?” મણિપ્રભે કહ્યું “સુંદરી ! મુનિ મણિચૂડ મારા પિતા છે પોતાનું રાજ્ય મને આપીને એમણે ચારિત્ર લીધું હતું. આજે એમને ચાર જ્ઞાન પ્રાપ્ત થયા છે. આ સમયે હું એમના જ દર્શન માટે જઈ રહ્યો હતો.” મદનરેખાએ કહ્યું – “તો પહેલા મુનિદર્શન માટે જઈએ. મુનિદર્શનની મારી પણ પ્રબળ ઇચ્છા છે. અને કોઈપણ કામમાં પહેલા મુનિદર્શન મંગલમય પણ હોય છે.”
વિદ્યાધર મણિપ્રભે વિચાર્યું, આ સુંદરી તો હવે મારી મુઠ્ઠીમાં છે. એની આ ઇચ્છા પણ પૂરી કરી લઉં. બંને મુનિ મણિચૂડની ધર્મસભામાં પહોંચી ગયા. મુનિ જ્ઞાની હતા. તેઓ એ સમજી ગયા કે મારો પુત્ર મણિપ્રભ સતી મદનરેખાનું સતીત્વ નષ્ટ કરવા માંગે છે. સંતીનું તો એ કંઈપણ બગાડી નહી શકે, પણ પોતાના બંને લોક બગાડી લેશે. આ જાણીને મુનિએ પરસ્ત્રીભોગના ત્યાગ ઉપર ઉપદેશ આપ્યો. મણિપ્રભ કુલીન હતો. અને ચાર જ્ઞાનના ધારક મુનિ મણિચૂડનો પુત્ર હતો. માટે એની બુદ્ધિ ઉપર પડેલો અજ્ઞાનનો પડદો હટી ગયો અને એણે મદનરેખા તથા મુનિ પાસે ક્ષમા માંગી અને સતી મદનરેખાને પોતાની બહેન માની લીધી.
થોડા સમય પછી વિમાનમાં બેસીને એક દિવ્યદેવ મુનિની સભામાં આવ્યા. દેવે પહેલા મદનરેખાને વંદના કર્યા અને પછી મુનિને વંદના કર્યા. દેવના આ વિપરીત આચરણને જોઈને બધાને આશ્ચર્ય થયું. સ્વયં મદનરેખાને પણ આશ્ચર્ય થયું. પરંતુ મુનિ મણિચૂડે બધાના આશ્ચર્યનું સમાધાન કરતાં કહ્યું કે “આ દેવ મદનરેખાના પતિ યુગબાહુ છે. જયારે યુગબાહુને એના મોટાભાઈ મણિરથે તલવારથી માર્યો હતો, ત્યારે અંત સમયમાં મદનરેખાએ યુગબાહુને ધર્મમાં સ્થિર કર્યો
19)