________________
છોડીને વૃદ્ધાશ્રમમાં રહી શકતી હતી. ડૉલીના ગયા પછી સુષમાને જીવવાનો એકમાત્ર સહારો પ્રિન્સ જ હતો. દરેક માઁ ની જેમ એ પણ પ્રિન્સ પાસે ઘડપણમાં સહારાની અપેક્ષા રાખતી હતી. પરંતુ પોતાના દિકરાને આવી રીતે પોતાની પત્નીની પાછળ પાગલ જોઈ એની બધી આશા નિરાશામાં બદલાઈ ગઈ.
જો આપણે ખુશબૂની વાત કરીએ તો ભૂતકાળમાં લગ્ન પહેલાં એણે એવા અરમાન સજાવ્યા હતા કે એ ઘરમાં એ એટલા પ્રેમથી રહેશે કે ઘરવાળાઓને ક્યારેય પણ ડૉલીની યાદ સુદ્ધા નહી આવે. આમ એ તો આ ઘરમાં દિકરી બનીને રહેવાની ઇચ્છાથી જ આવી હતી. પરંતુ સુષમાના વર્તને આજે એને જાણી-જોઈને ડૉલીની વાત કરવા અને એના વિરુદ્ધ બોલવા માટે મજબૂર કરી દીધી. અહીં સુષમાને હવે એવા સહારાની જરૂર હતી કે જે એને સાચો રસ્તો બતાવી શકે. જે એની વહુને સમજાવીને એને વૃદ્ધાશ્રમ જવાથી બચાવી શકે. એવામાં એને પોતાની જૂની સહેલી જયણાની યાદ આવી અને તે તરત જયણાના ઘરે પહોંચી ગઈ. ઘણા દિવસો પછી સુષમાને જોઈને જયણા આશ્ચર્યમાં પડી ગઈ - જયણાઃ અરે સુષમા તું ! આવ-આવ, ઘણા દિવસો પછી આવવાનું થયું? કેમ છે? સુષમા એકદમ ઠીક છું જયણા! તું કેમ છે? જયણા: દેવગુરુની કૃપાથી એકદમ શાતામાં છું. આવ બેસ.
સુષમા જ્યારે જયણાના ઘરે આવી રહી હતી ત્યારે એક પલ માટે તો એને બહુ જ સંકોચ થઈ રહ્યો હતો કે એ જયણા સાથે કેવી રીતે વાત કરશે? શું કહેશે? પરંતુ જયણાના પ્રેમભર્યા
વ્યવહારને જોઈને સુષમાનું દિલ થોડું હજું થઈ ગયું. એટલામાં જયણાની વહુ દિવ્યા આવી - દિવ્યા પ્રણામ આન્ટીજી, કેમ છો તમે? (દિવ્યા અંદરથી પાણી લઈને આવી). દિવ્યાઃ આ લો આન્ટીજી, હવે પહેલા તમે એ કહો કે તમે ચા લેશો કે શરબત? સુષમાઃ નહી બેટા, કંઈ નહીં. દિવ્યા નહી આન્ટીજી, એવું કેવી રીતે થઈ શકે? તમે આટલા દિવસો પછી અમારા ઘરે આવ્યા છો. તમારે મારા હાથે કંઈને કંઈ તો લેવું જ પડશે. સુષમા ઠીક છે બેટા ! તું આટલું કહી રહી છે તો અડધો કપ ચા બનાવી દે.
(થોડીવાર પછી દિવ્યા ચા અને નાસ્તો લઈને આવી. અને સુષમાની આગળ ટેબલ ઉપર રાખ્યો અને પોતે જ્યાં જયણા સોફા ઉપર બેઠી હતી ત્યાં એની નજીકમાં જમીન ઉપર બેસી ગઈ.