Page Text
________________
પીયરમાં નથી કે જ્યારે મન થયું ત્યારે ખાઈ લીધું. હવે સાસરે આવી છે તો અહીં જેવું વાતાવરણ છે તેમાં રહેતાં શીખ. સાસરે જ્યાં, જ્યારે, જેવી રીતે બધા લોકો રહે છે તેમ તું પણ રહેતા શીખ, એ ન થઈ શકે તો સવા૨ની રસોઈ ખાવાની આદત પાડી દે, સમજી.
મોક્ષા : મમ્મીજી ! મારે નાનપણથી જ રાત્રિભોજનનો ત્યાગ છે. માટે રાત્રે ખાવાનું તો મારી માટે શક્ય નથી. હું સવારનું ખાવા માટે તૈયાર છું.
સુશીલા : હા... હા... આવી મોટી ધરમની પૂંછડી; હું પણ જોઉં છું કે તું કેટલા દિવસો સુધી ઠંડુ અને લુખ્ખુ સુકુ ખાવા ઉપર ટકે છે.
પ્રશાંત : સુશીલા ! થોડુંક વિચારીને બોલ. એક દિવસની વાત હોય તો ઠીક છે. બિચારી રોજે રોજ સવારની રસોઈ કેવી રીતે ખાશે ? થોડુંક તો ધ્યાન રાખ. આમ પણ લગ્ન પછી કેટલી પાતળી થઈ ગઈ છે.
સુશીલા ઃ તમે તો ચુપ જ રહો. તમને ખબર છે કે આજે ગેસની કિંમત કેટલી વધી ગઈ છે. બિચારો કેટલી મહેનત કરીને કમાય છે મારો દિકરો અને આ આમજ ઉડાવતી રહેશે તો એક દિવસ દેવાળું નિકળી જશે.
(આ પ્રસંગ પછી મોક્ષા પોતાના માટે નવી રસોઈ ન બનાવતા બપોરનું વધેલું જ સાંજે ખાઈ લેતી હતી. પણ એણે પોતાના ધાર્મિક સંસ્કારોને છોડ્યા નહીં. આ ઘટનાથી મોક્ષાને અલગ ધર વસાવવાની ઈચ્છાને વધારે બળ મળ્યું. સાંજે જ્યારે વિવેક ઘરે આવ્યો ત્યારે મોક્ષાએ એને આ ઘટનાના વિષયમાં કંઈ પણ બતાવ્યું નહીં. કેમ કે એ જાણતી હતી કે પતિ જ્યારે ઘરે આવે છે ત્યારે તે ઑફીસના ટેન્શનમાં હોય છે. એવા સમયે પત્નિનું કર્તવ્ય છે કે તે એને પૂરા દિવસની ઘટનાઓ ન સંભળાવીને એની સાથે પ્રેમભર્યો વ્યવહાર કરી એના મનને ટેન્શનથી મુક્ત કરે. નહીંતર પતિની હાલત તો ઘંટીમાં પીસાતા દાણા જેવી બની જાય છે. સાથે જ મોક્ષા એ પણ જાણતી હતી કે સાસુ અને વહુની વચ્ચે થયેલા ઝઘડાનું સમાધાન કોઈપણ દિકરાની પાસે હોતું નથી. જો આ બંનેના ઝઘડાની વચ્ચે દિકરો ફંસાઈ જાય તો તે એટલો ચિડિયો થઈ જાય છે કે તેને તે જ ઘર નરક જેવું લાગે છે. તે એવું વિચારે છે કે આ ઘરને છોડીને જ્યાં મને પરમ શાંતિ મળતી હોય એવી જગ્યાએ જતો રહું. મોક્ષા આ બધી પરિસ્થિતિઓને સમજતી હોવાને કારણે પોતાના ઉપર વિતેલી કોઈપણ વાત તે વિવેકને બતાવતી નહોતી.
એક અઠવાડિયું તો આમ જ સાસુ વહુની ખટપટમાં વીતી ગયું. એક દિવસે તક જોઈને પ્રશાંતે (વિવેકના પિતા) વિવેકને મોક્ષાની સવારની ઠંડી રસોઈ ખાવાની બધી વાત બતાવી દીધી. આ સાંભળીને વિવેક ચોંકી ગયો. ત્યારે પ્રશાંતે એને અલગ ઘર લેવાની સલાહ આપી. જેથી વિવેકમોક્ષાનું જીવન શાંતિથી ગુજરી શકે. આની વચમાં મોક્ષા થોડા દિવસો માટે પીયર ગઈ. ત્રણ-ચાર દિવસ તો તેને પોતાની માંને કશું કહ્યું નહીં. પરંતુ એક દિવસે...
82
| SR No. | 006048 |
| Book Title | Jainism Course Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Maniprabhashreeji |
| Publisher | Adinath Rajendra Jain Shwetambara Pedhi |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 198 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 10 MB |