Page Text
________________
(જો મોક્ષા ઈચ્છતી હોત તો પોતાની સાસુએ લગાવેલા ખોટા આરોપોનો સામનો પણ કરી શકતી હતી પરંતુ જયણા દ્વારા નાનપણમાં આપેલા સંસ્કારો તેમજ અંતિમ હિતશિક્ષાના શબ્દો તેના હૃદયમાં આજે પણ જાગૃત હતા. એ જાણતી હતી કે આવી પરિસ્થિતિમાં મૌન રહેવું જ શ્રેષ્ઠ છે. એના શબ્દો નાની વાતને પહાડ જેટલો મોટો બનાવવામાં મદદ કરશે. જેથી ઘરનું વાતાવરણ બગડવામાં વાર નથી લાગતી. માટે પોતાના સંસ્કારોના પરિચય આપતા મોક્ષાએ મૌનપૂર્વક બધુ સહન કરીને વાસ્તવમાં નારી સહનશીલતાની મૂર્તિ હોય છે એ વાતને સાર્થક કરી દીધી.
આ પ્રમાણે ચિંતિત અવસ્થામાં સૂવાના કારણે મોક્ષા બીજા દિવસે ઉઠવામાં લેટ થઈ ગઈ. એ દિવસે મોક્ષાના રસોડામાં પહોંચ્યા પહેલાં જ વિધિ રસોડામાં પહોંચી ગઈ હતી. મોક્ષા પણ જલ્દી જલ્દી કામે લાગી ગઈ. ત્યારે બહારથી અવાજ આવ્યો. વિવેક: વિધિ! જલ્દી ચા લાવ. મારે ઑફીસ માટે મોડું થાય છે.
(ત્યારે મોક્ષાએ વિધિના હાથમાં ગરમા-ગરમ ચાનો કપ આપ્યો. સંયોગવશ વિધિ એને પકડે એના પહેલા મોક્ષાએ કપ છોડી દીધો અને ગરમ-ગરમ ચા મોક્ષા અને વિધિ બન્ને ઉપર પડી. તથા કપરકાબી પણ તૂટી ગયા ત્યારે...) વિધિઃ મૉમ... મોમ... મૉમ... સુશીલા : શું થયું? અરે આ કપ કોણે ફોડ્યો? બેટા તને ક્યાંય વાગ્યું તો નથી ને? વિધિ : મૉમ ! ગરમ-ગરમ ચા થી મારો પગ બળી ગયો. આ આ આ... સુશીલા: મોક્ષા! ઊભી-ઊભી શું જોઈ રહી છે? જા જઈને બરનોલ લઈ આવ. વિધિ : મૉમ! જોયું તમે, ભાભીએ કાલ સાંજનો ગુસ્સો અત્યારે કાઢ્યો છે, મૈયા ! તમે પણ જોઈ લો, પછી કહેતા નહીં કે હું ખોટુ બોલી રહી હતી. (એટલામાં મોક્ષા બરનોલ લઈને આવી અને વિધિને લગાડવા લાગી. ત્યારે સુશીલાએ એના હાથમાંથી બરનોલ ખેંચી લીધો.). સુશીલાઃ જા જા.. તું શું લગાડશે, પહેલા તો જાણી જોઈને ચા ઢોળી દીધી અને હવે દવા લગાડવા આવી છે. મોક્ષા : મમ્મીજી! મેં જાણી જોઈને ચા નથી ઢોળી. મેં વિધિને કપ પકડાવ્યો હતો પણ એમણે પકડ્યો નહીં અને મેં પણ છોડી દીધો. વિધિઃ જોયુ ભેચ્યા જોયુ ! મારી ઉપર કેવો ખોટો આરોપ લગાવવામાં આવે છે.
| SR No. | 006048 |
| Book Title | Jainism Course Part 02 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Maniprabhashreeji |
| Publisher | Adinath Rajendra Jain Shwetambara Pedhi |
| Publication Year | 2011 |
| Total Pages | 198 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 10 MB |