________________
અને તેમના વારિસ આના બદલે પૈસા લે છે. આવા કપૂત પણ હોય છે કે?” દૂર ઉભેલી શ્રીદેવીએ પણ આ દશ્ય જોયું. જેવા વિમલશાહ પાસે આવ્યા, શ્રીદેવીએ કહ્યું – “ના, ના આવા સંતાન કરતા તો સંતાન ના હોય એ જ સારુ છે. સંતાન જો કપૂત હશે, તો અમારા કર્યા પર પાણી ફેરવી દેશે. ક્યાંય આપણી સંતાન પણ આબુ મંદિરની બહાર બેસીને દર્શનાર્થીઓ પાસેથી પૈસા લઈને કહેશે કે હું તેમની સંતાન છું તો? ના એવા સંતાન અમને નથી જોઈતા.” આ પ્રકારે બંનેએ નિશ્ચય કર્યો કે, દેવીની પાસે સંતાન થાય નહીં તે જ વરદાન માંગવું.”
મધ્યરાત્રીમાં બે મિનિટ બાકી હતી અને બંને દેવીની મૂર્તિની સન્મુખ જઈ બેસી ગયા. ઠીક મધ્યરાત્રીમાં ૭ શ્રીફળ ચઢાવી માને ચુંદડી ઓઢાડી.
માંએ સાક્ષાત્ પ્રગટ થઈ શ્રીદેવીને કહ્યું – “માંગ બેટી, શું જોઈએ છે?” શ્રીદેવીએ ધીમા સ્વરથી કહ્યું – “માં એ જ વરદાન જોઈએ છે કે અમને સંતાન ન થાય.” દેવીએ વિમલશાહની સામે જોયું.
વિમલશાહે કહ્યું – “માઁ ! અમે વરદાન માંગીએ છે કે અમને વાંઝણા રાખજો. અમને વારસ નહીં આરસ જોઈએ છે.” બંનેની ભાવના સાંભળી માએ કહ્યું – “તથાસ્તુ”
આ દંપતિના સત્ત્વનું ગાન કરતુ તે જિનાલય વિમલ વસહી' ના નામથી આબુની ધરતી પર આજે પણ શોભિત છે.
થ ભીમા કુંડલિયા બાહડમંત્રી પાટણથી સિધ્ધાચલનો સંઘ લઈને આવ્યા હતા. સંઘમાં આવવાવાળા બધા યાત્રિકોએ શત્રુંજયની યાત્રા કરી. બધાને આ સમાચાર મળ્યા કે બાહડ મંત્રી શત્રુંજય પર આદિનાથ દાદાનું મંદિર પાષાણ (પત્થર) થી બનાવશે અને એમાં લાખોનો ખર્ચ કરશે.
આ પ્રસંગ પર કેટલાય શ્રેષ્ઠીઓએ વિચાર કર્યો કે આ પુણ્યના કામમાં અમે પણ કંઈક ભાગ લઈએ. આ વિચાર કરી કેટલાય શ્રેષ્ઠીઓએ બાહડ મંત્રીની પાસે આવી વિનંતી કરી કે “આપ ગિરિરાજ પર ભવ્ય જિન મંદિરનું નવનિર્માણ કરવા માટે સંપન્ન છો પરંતુ આ પુણ્યના કામમાં અમને પણ ભાગીદાર બનાવો. અમને ફૂલ નહીં તો ફૂલની પાંખડીનો લાભ આપો, એવા અમારા ભાવ છે. અમને ખબર છે કે આપ અમારી વિનંતી સ્વીકાર કરશો અને અમને પણ આ પુણ્યનો લાભ લેવાની આજ્ઞા આપશો.”
મહામંત્રીએ આ વિનંતીનો સહર્ષ સ્વીકાર કર્યો. બીજા દિવસે જ શત્રુંજયની તળેટી પર વિશાળ સભા મળી. એમાં સ્વયં મહામંત્રીએ ઘોષણા કરી - “જે કોઈ પણ ભાઈ-બહેન શત્રુંજય પર બની રહેલા ભવ્ય જિન મંદિરના નવનિર્માણ કાર્યમાં પોતાના ધનનો સદ્વ્યય કરવા માંગે છે તે પ્રેમથી