________________
ભીલડી ભાવથી ભજે ભગવાન છે એક જંગલમાં ભીલ-ભીલડી રહેતા હતા. એક દિવસ જંગલમાં એક જૈન મુનિનું આગમન થયું. મુનિરાજે તે બંનેને જિનપૂજાની મહિમા સમજાવી. ભીલડીનું હૃદય ભક્તિથી ભરાઈ ગયું. તે જંગલમાં સ્થિત જિનાલયમાં નિત્ય ઋષભદેવની પૂજા કરવા લાગી. ભીલે એને ટોકી – “અરે પગલી, ! આ તો વાણિયાઓના ભગવાન છે. આપણે એને કેમ પૂજીએ? થોડી સમજદાર બન અને આ પૂજા-વૂજા બંધ કર.” ભીલડી ન માની અને આ રીતે થોડા વર્ષો બાદ ભીલડી મરીને નજીકના નગરમાં રાજપુત્રીના રૂપમાં જન્મી અને યુવાવસ્થામાં આવી. તે એક વાર મહેલના ઝરૂખામાં બેઠી હતી. એણે રસ્તા પરથી પસાર થતા ભીલને જોયો અને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ઉત્પન્ન થયું. ગયા જન્મના પતિને બોલાવી ઉપદેશ આપ્યો. પૂર્વભવનું સ્વરૂપ સમજાવ્યું અને ભીલનું પણ આત્મકલ્યાણ કર્યું.
પ્રભુ ભક્ત જગડ ) જગડ મહુઆના હંસરાજ ધરુનો પુત્ર હતો. એકવાર તે સિધ્ધાચલ તીર્થની યાત્રા કરવા ગયો હતો. દાદાના દરબારમાં સમ્રાટ કુમારપાળ મહારાજાના સંઘની તીર્થમાળાનો ચઢાવો બોલાઈ રહ્યો હતો. , - ચાર લાખ. આઠ લાખ... બાર લાખ. ધીરે ધીરે ચઢાવો આગળ વધ્યો. ચૌદ લાખ... સોળ લાખ... વીસ લાખ... એટલામાં જગડે બધાને આશ્ચર્યચકિત કરી હાઈજંપ લગાડતા કહ્યું ‘સવા કરોડ’. આ સાંભળતા જ બધા હલી ગયા. બધા એકીટસે મેલા કપડાં પહેરેલા જગડને જોતા રહ્યા. કુમારપાળ મહારાજે મંત્રીઓને ઈશારો કર્યો અને શોધખોળ કરવાનું કહ્યું. એટલામાં જગડ સ્વયં આગળ આવ્યા અને પોતાના ઉતરીય વસ્ત્રના છેડા પર બાંધેલો સવા કરોડ રૂપિયાનો માણિક્ય નીકાળી કુમારપાળ મહારાજાના હાથમાં અર્પણ કર્યો. તેજોમય માણિક્ય જોતા જ કુમારપાળે પૂછ્યું - આવી અભુત ચીજ ક્યાંથી લાવ્યા છો?'
મહારાજ ! મારા પિતાએ સમુદ્રયાત્રા કરી વિદેશોમાં ધંધો કર્યો હતો, ધન કમાયુ અને ફરી પાછા આવ્યા. વિદેશ જવાથી જે વિરાધના થઈ, એનાથી એમનું અંતઃકરણ વ્યથિત થઈ ઉઠ્યું. કમાયેલા ધનથી તેમણે સવા-સવા કરોડના પાંચ માણિક્ય ખરીદ્યા અને મૃત્યુના સમયે મને સોંપતા કહ્યું – “બેટા ! સવા કરોડનો એક માણિક્ય શત્રુંજય તીર્થાધિરાજ દાદા ઋષભદેવને ચઢાવજે, એક માણિક્ય અબાલ બ્રહ્મચારી ગિરનારમંડણ શ્રી નેમિનાથ ભગવાનને ચઢાવજે, એક માણિક્ય દેવપટ્ટન ચંદ્રપ્રભાસ પાટણમાં ચંદ્રપ્રભસ્વામીને ચઢાવજે અને બચેલા બે રત્નો તારા જીવન નિર્વાહના કામમાં લેજે. મહારાજ! પિતાજીની આજ્ઞાનુસાર ત્રણેય સ્થાનો પર ત્રણ માણિક્ય ચઢાવી દીધા છે. મારા સ્વર્ય માટે જે બે રત્ન બચ્યા છે, એમાંથી એક સંઘમાળાના ચઢાવા માટે આપને અર્પણ કરું છું.”