________________
સૂતેલાં જોયાં. બંને બાળકો સુંદર-પ્રય લાગે તેવાં હતાં. એક જણાએ છોકરો લીધો, બીજાએ છોકરી સ્વીકારી લીધી. બંનેના નામની સોનાની વીંટીઓ પણ લઈ લીધી. બાળકોને લઈને તે બે જણા પોતપોતાને ઘેર ગયા. બચ્ચાં પુણ્યશાળી હતાં, એટલા માટે તેમનું લાલનપાલન ખૂબ લાડપ્યારથી થવા લાગ્યું!
કુબેરદત્ત અને કુબેરદત્તા ભણીગણીને મોટાં થયાં. બંને શ્રેષ્ઠીઓએ આ બંનેની જોડી જામશે એમ વિચારીને બંનેનાં લગ્ન કરી દીધાં. ભાઈ-બહેન પતિપત્ની બની ગયાં. બંનેની પાસે પોતાના નામની વીંટીઓ હતી. બે જણાં પતિપત્ની જરૂર બન્યાં, પરંતુ બંનેમાં એકબીજા પ્રત્યે કોઈ વાસનાનો ભાવ જાગતો ન હતો, શારીરિક આકર્ષણ પેદા થતું ન હતું.
એક દિવસ બંને જણાં ચોપાટની રમત રમતાં હતાં. પાસા નાખતાં અચાનક કુબેરદત્તની આંગળીમાંથી અંગુઠી સરકીને કુબેરદત્તાની ગોદમાં જઈને પડી. કુબેરદત્તાએ અંગુઠી ઉપાડી અને આશ્ચર્ય સાથે પોતાની અંગુઠી સાથે મેળવી જોઈ. તે વિચારમાં પડી ગઈ. તેણીએ વિચાર કર્યો - ‘આ બંને વીંટીઓ એક જેવી જ છે. શું અમે બંને ભાઈ-બહેન તો નહીં હોઈએ? શું એટલા માટે તો અમારા બંનેને એકબીજા માટે વાસનાજન્ય આકર્ષણ જાગતું નથી?” તેણે કુબેરદત્તને કહ્યું- “આપણે આ અંગે આપણા માતાપિતાને પૂછીએ તો?' કુબેરદતે હા કહી. કુબેરદત્તે પોતાની માતાને પૂછ્યું :
મા સાચેસાચું બતાવ, અમારો સાચો સંબંધ શું છે? અમારા બંનેના હાથમાં એકસરખી વીંટીઓ છે.' માએ એને નદીમાંથી પેટી મળી, એ અંગેની આખી વાત કહી દીધી. કુબેરદત્ત અને કુબેરદત્તા આશ્ચર્ય તેમજ ગ્લાનિથી સ્તબ્ધ બની ગયાં. કુબેરદત્તે કહ્યું: “સરું થયું કે આપણો શારીરિક સંબંધ નથી થયો, નહીંતર મોટો અનર્થ થઈ જાત. આપણે નિર્મળ રહ્યાં તે સદ્દનસીબી છે.”
કુબેરદત્તા એના પાલક પિતાને ત્યાં ચાલી ગઈ. કુબેરદાનું મન પણ ઊખડેલું રહેવા લાગ્યું. એક દિવસે વેપાર કરવા માટે શોરીપુરી છોડીને ચાલ્યો ગયો. કુબેરદત્તાનું મન સંસારમાંથી વિરક્ત થઈ ગયું. એણે જેન-દીક્ષા લઈ લીધી. તે સાધ્વી બની ગઈ. ઉગ્ર તપશ્ચર્યા કરીને તેણે અવધિજ્ઞાન પ્રાપ્ત કર્યું.
કુબેરદત્ત વેપાર કરવા માટે મથુરા પહોંચ્યો હતો. મથુરામાં તે કુબેરસેના વેશ્યાના અતિથિગૃહમાં ઊતર્યો હતો. તેણે કુબેરસેનાને પુષ્કળ સંપત્તિ આપીને પોતાની પત્ની બનાવી દીધી હતી. તે કુબેરસેના સાથે રંગરાગમાં ડૂબી ગયો હતો. મથુરામાં વેપાર કરતાં તે લાખો રૂપિયા પણ કમાયો. આ બાજુ સાધ્વી કુબેરદત્તાએ પોતાના અવધિજ્ઞાનના પ્રકાશમાં જાણ્યું કે કુબેરદત્ત ક્યાં છે અને શું કરે છે? તેણે
| ૨૦૨
.
શાન્તસુધારસઃ ભાગ ૧|