Page Text
________________
શ્રી સવેગ રગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ: દ્વારા વા અને ઉચિત સમયે શાસ્ત્રાર્થના વિસ્તારને ભણાવ્યો. પછી માત્ર મરણના ભયથી દીક્ષા લેનારો પણ તે વિવિધ સૂત્ર-અર્થનું પરાવર્તન કરતા જૈનધર્મમાં સ્થિર થયો અને વિનયમાં રક્ત બને. (૬૫૯૦ થી ૯૨) પરંતુ તેના (મદના) અશુભ ફળને જાણવા છતાં તે જાતિમદને છોડતો નથી, (તે) તેની આલેચના કર્યા વિના મ અને સી. ધર્મમાં દેવ થયો. (૬૫૩) આયુષ્યને ક્ષય થતાં ત્યાંથી ચવીને જાતિમદના દોષથી નંદીવર્ધન નગરમાં ચંડાલપુત્ર તરીકે ઉપ. (૫૯૪) પૂર્વે કરેલા (ઈસિ= )અલ્પ સુકૃત્યને વેગે તે રૂપવાન અને સૌભાગ્યવાન થયે. (પછી) ક્રમશઃ તે માનનાં મન અને નેત્રને આનંદપ્રદ યૌવનને પામે. (૬૫૫) વિલાસ કરતા નાગરિકને જોઈને તે એમ વિચારે છે કે-શિષ્ટજનોને નિંદાપાત્ર મારા જીવનને ધિક્ ધિક્ થાઓ ! (૬૫૯૬) કે જે ચંડાળની સંગતથી શોભારહિત બનેલી મારી આવી (શ્રેષ્ઠ) પણ યૌવનલકમી અરણ્યની કમલિનીની જેમ ઉત્તમ. પુરુષને સુખ પ્રગટાવતી નથી. (૬૫૯૭) હે હતવિધાતા! જે તે મારો જન્મ નિદિત કુળમાં કર્યો, તો નિચે નિષ્ફળ એવા રૂપાદિગુણે શા માટે આપ્યા? (૬૫૯૮) અથવા આ નિરર્થક ખેદથી પણ શું ? તે દેશમાં જાઉ, કે જ્યાં મારી જાતિને માણસો જાણતા નથી. (૬૫૯) એમ વિચારીને પિતાના સ્વજનોને અને મિત્રોને કહ્યા વિના, કેઈ પણ ન જાણે તેમ તે પોતાની નગરીથી નીકળે. (૬૬૦૦) અતિ દૂર પ્રદેશમાં રહેલા કુડિનનગરમાં તે પહોંચ્યો અને ત્યાં રાજાના બ્રાહ્મણ અમાત્યની સેવા કરવા લાગ્યો. (૬૬૦૧) ત્યાં પિતાના ગુણેથી અમાત્યની પરમ પ્રસન્નતાનું પાત્ર બન્યું અને નિઃશંકપણે પાંચેય પ્રકારના વિષયસુખને ભેગવવા લાગ્યા. (૬૬૦૨) એક પ્રસંગે
ગીતમાં અતિ કુશળ તેના મિત્ર શ્રાવસ્તીથી ભમતા ભમતા (ત્યાં) આવ્યા (૬૬૦૩) અને અમાત્યની સામે ગાન કરતા તેઓએ એને જે. તેથી હર્ષના ઉત્કર્ષને વશ ભાવી દેને વિચાર્યા વિના તેઓએ તેને કહ્યું કે-હે મિત્ર ! અહીં આવ, કે જેથી ઘણુ કાળે થએલા (તારા) દર્શનને ઉચિત આલિંગન વગેરે કરીએ! અને (તારા) પિતા વગેરેનું વૃત્તાન્ત કહીએ. (૬૬૦૪-૫) પછી તેને જોઈને તે મુખને છૂપાવીને ચાલ્યો ગયો, તેથી વિસ્મય પામેલા અમાત્યે તેઓને હકીક્ત પૂછી. ( ૬૬૦૬) ભેળપણથી તેઓએ યથાસ્થિત કહી, તેથી ગુસ્સે થએલા અમાત્યે તેને શલીના પ્રવેગથી વધ કરવાની આજ્ઞા કરી. (૬૬૦૭) પછી રાજપુરુષે તેને ગધેડા ઉપર બેસાડીને તિરસ્કારપૂર્વક નગરમાં ફેરવીને શૂલી પાસે લાવ્યા. (૬૬૦૮) તે અવસરે પ્રચ્છન્ન રૂપવાળા, પ્રગટેલી ઘણું કરુણાવાળા, જોગીશ્વર નામના અંજનસિદ્ધિ કરેલા એક પુરુષે
અકાળે પણ નાની વયવાળો. આ બિચારો હમણાં કેમ મરે ?'એમ ચિંતવીને તૂર્ત અંજનની સળીથી તેનાં નેત્રને જ્યાં અને કહ્યું કે-યમથી પણ નિર્ભય થઈને અહીંથી ચા જા. (૬૬૦૯થી ૧૧) પછી અંજનસિદ્ધને વિનયથી નમીને તે ત્યાંથી નાઠો અને મરીને કેટલાય ભ સુધી નીચ એનિઓમાં ઉપજે. (૬૬૧ર) પછી મનુષ્યપણને પામીને, કેવળીએ કહેવાથી પૂર્વભવને જાણીને પ્રવજ્યાને સ્વીકારીનેમહેન્દ્રકલ્પમાં દેવ થયે. (૬૬૧૩)
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |