Page Text
________________
૩૭.
જાતિમદ વિષે બ્રાહ્મણપુત્રને પ્રબંધ તે પછી પાપિષ્ટપણથી અત્યંત જાતિમદને ધારણ કરતા તેણે હાંસી કરવાની ઈચ્છાથી (મુનિને ) ભક્તિપૂર્વક વાંદ્યા અને કહ્યું કે-હે ભગવંત! ભવભયથી ડરેલા મને આપને ધર્મ કહો, કે જેથી તમારા ચરણકમળમાં પ્રવ્રયાને સ્વીકારું. (૬૫૯-૭૦) સરળ સ્વભાવથી મુનિએ પણ મૃષાવાદ, પારદ્રવ્ય, મૈથુન અને પરિગ્રહના ત્યાગથી યુક્ત, પિડૅવિશુદ્ધિ વગેરે શ્રેષ્ઠ ગુણેના સમૂહથી સુંદર, જગગુરુ શ્રી જિનેશ્વરે પ્રરૂપેલે, જીવદયા જેનું મૂળ છે, એ શિવગતિની પ્રાપ્તિ થાય ત્યાં સુધી ધર્મ સારી રીતે કહ્યો. (૬૫૭૧-૭૨) પછી તેને સાંભળીને તે હાંસીપૂર્વક આવું બોલવા લાગ્યા કે-હે સાધુ! કયાં ધૂતારાએ તને આ રીતે ઠગ્યો છે, કે જેથી પ્રત્યક્ષ દેખાતા પણ દિવ્ય વિષયસુખને છોડીને પોતાને અને પરને કલેશની ચિંતામાં નાખે છે? (૬૫૭૩-૭૪) જીવદયા કરવાથી ધર્મ અને તેનું ફળ મોક્ષ, એવું કેણે જેઈને કહ્યું છે, કે જેથી આમ કષ્ટ કરે છે? (૬૫૭૫) માટે મારી સાથે આવ, (આ) વનની શોભાને જે, પાખંડને છોડ અને મહેલમાં રહીને સ્વેચ્છાનુસાર સ્ત્રીઓની સાથે વિલાસને કર ! (૬૫૭૬) એમ અઘટિત વચનો વડે પિતાના પરિવારને હસાવતા તેણે મુનિને હાથથી પકડીને ત્યાંથી ઘર તરફ લઈ જવા માંડયા. (૬૫૭૭) તે જ વેળા મુનિની હાંસીથી ગુસ્સે થએલી વનદેવીએ તેને કાષ્ટની જેમ બેભાન કરીને પૃથ્વી પર પટક. (૫૭૮) મુનિ પણ લેશ પણ પ્રબ કર્યા વિના સ્વકર્તવ્યમાં સ્થિર થયા અને તેવી અવસ્થાવાળા સુલસને પણ મિત્રો ઘેર લઈ ગયા. (૬પ૭૯) તે વૃત્તાન્ત (તેના પિતાને) કહ્યો અને દુઃખથી પીડાતા પિતાએ તેની શાતિ માટે દેપૂજન વગેરે વિવિધ ઉપાયને કર્યા. (૬૫૮૦) ( છતાં) તેને લેશ પણ શાન્તિ ન થઈ, તેથી તેને લાવીને મુનિની પાસે મૂ, (ત્યાં) લેશ સ્વસ્થ થયો. (૬૫૮૧) અને તેના પિતાએ મુનિને કહ્યું કે-હે ભગવંત! તમારી અવહેલનાનું આ ફળ છે, તેથી પ્રસાદ કરે અને મારા પુત્રના દેષને દૂર કરો ! (૬૫૮૨) ઈત્યાદિ પુરોહિતે જ્યારે કહ્યું, ત્યારે દેવીએ કહ્યું કે-અરે, મ્લેચ્છતુલ્ય! તું સ્વચ્છંદપણે (જેમ-તેમ) બહુ શું બોલે છે? જો આ તારે દુષ્ટપુત્ર સદાય મુનિના દાસની જેમ વતેલ, તો સ્વસ્થતાને પામે, અન્યથા જીવશે પણ નહિ. (૬૫૮૩-૮૪)તેથી જેમ-તેમ પણ જે જીવે, તો હું જોઈ શકીશ—એમ ચિંતવતા તેના પિતાએ તેને મુનિને સેં. તે મુનિએ પણ આમ કહ્યું કે-“સાધુએ અસંયમી ગૃહસ્થોને પરિગ્રડ (સ્વીકાર) કરતા નથી.” તેથી જે દીક્ષાને સ્વીકારે, તો એ મારી પાસે રહે. (૬૫૮૬) મુનિએ એમ કહે છતે પુરહિતે પુત્રને કહ્યું કે હે વત્સ! કે તારી સામે આમ કહેવું ગ્ય નથી, તો પણ તારા જીવનમાં બીજો ઉપાય નથી, તેથી આ સાધુની પાસે દીક્ષાને સ્વીકાર. (૬૫૮૭-૮૮) હે પુત્ર! ધર્મને આચરતા તારું અહિત નહિ થાય, કારણ કે મનવાંછિતની પ્રાપ્તિ કરાવવામાં સમર્થ ધર્મ જ શ્રેષ્ઠ છે. (૬૫૮૯) પછી મરણ થવાના (નિરુપમe) અતિ આકરા પ્રગટેલા સંતાપથી દીનમુખ(વચન)વાળા સુવસે અનિચ્છાએ પણ પિતાનું વચન માન્યું અને મુનિએ તેને દીક્ષા આપી. સર્વ કર્તવ્યને (સાધુસામાચારીને) વિધિ શીખ
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |