________________
ગુણીએના ગુણની અનુમેદના-સ્તુતિ-પ્રશ ંસા જેમ પ્રમળ પુણ્યસંચય કરાવે છે અને ખીજાના નાના ગુણની અનુમેદનાથી આત્મામાં એ ગ્રુષ્ણેાની પ્રાપ્તિ સુલભ અને છે, તેમ પેાતાના સુકૃતની અનુમેદનાથી પુણ્યમળ સર્જાય છે, પરિપુષ્ટ બને છે અને સુકૃતની પર′પરા ચાલે છે.
સર્વાં ક્ષેત્ર અને સકાળમાં થતાં સનાં મેાક્ષસાધક સુકૃત્યેની અનુમેદનાથી હૃદયમાં અનેક સુંદર ભાવનાએ ઉછળે છે અને સુકૃત અનુમેાદના સમ્યક્ અને એ માટે શ્રી અરિહંત પરમાત્મા પ્રત્યે પ્રાના કરતુ ચિત્ત પેાકારી ઊઠે છે કેહે પરમાત્મન્ ! આપના અચિંત્ય સામર્થ્ય ના પ્રભાવે મારી આ અનુમેાદના સમ્યગ્, વિધિપૂર્ણાંકની અને શુદ્ધ આશયવાળી તથા પ્રતિપત્તિયુક્ત નિર્દોષ અને !!''
((
“આપ અચિંત્ય શક્તિવાળા છે, વીતરાગ છે, સજ્ઞ અને પરમ કલ્યાણુસ્વરૂપ છે। અને સ સ'સારી જીવેાના પરમ કલ્યાણુના પુષ્ટ હેતુ છે, હુ' તે મૂઢ અને પાપી છું. અનાદિ મેાહવાસિત છું, વિશુદ્ધ ભાવને અાણુ છું અને હિતાહિતને સમજી શકતા નથી. છતાં હું પરમાત્મન્ ! આપની કૃપાથી હું હિતાહિતને સમજના ખનું, અહિતથી અટકુ અને સ` જીવા સાથે ઔચિત્ય પ્રવૃત્તિ કરતા મારુ હિત સાધનારા અનુ, ” વગેરે નિ`ળ ભાવનાથી ભાવિત અનેલે આત્મા સર્વના. સુકૃતાની અનુમેદના કરતા સ્વજીવનમાં સુકૃતસેવનની શક્તિ પ્રાપ્ત કરે છે.
દુષ્કૃત ગાઁ પ્રશસ્ત દ્વેષરૂપ અને સુકૃતામેાદના પ્રશસ્ત રાગસ્વરૂપ છે. સરાગસયમ આ બન્ને પરિણામથી યુક્ત હોય છે, તેથી સ શુભ અનુષ્ઠાનેામાં એ અને વ્યાપકપણે રહેલાં છે.
સુકૃતાનુમેાદના એ ગુણાનુરાગ સ્વરૂપ છે અને ગુણાનુરાગ સર્વ ગુણેાના આગમનનું દ્વાર છે. તેના અભાવે સુકૃતાનુંમેદના થઈ શકતી નથી. વળી સુકૃતાનુમેાદનાથી ગુણાધિક પ્રત્યે પ્રમાદભાવ પ્રગટતા હેાવાથી તે પ્રમાદ સ્વરૂપ પણ છે. અર્થાત્ પ્રમેદભાવ વિના સુકૃતાનુમેાઇના, કે સુકૃતાનુમેાદના વિના પ્રમેહભાવ રાકય નથી. એ રીતે બન્નેને પરસ્પર અ(અભિન્ન)ભાવ વિના સંબંધ છે.
શ્રી તત્ત્વા ભાષ્યમાં કહ્યું છે કે-ગુણાધિક પ્રત્યે પ્રમે એ વિનય છે. સમ્યગ્જ્ઞાનાદિ ગુણેાથી શ્રેષ્ઠ શ્રી મુનિભગવ’તાદિ પ્રત્યે વંદન, સ્તુતિ, પ્રશંસા, વૈયાવૃત્યાદિ કરવાથી વ્યક્ત થતા આંતરિક ઉલ્લાસ છે, કે જે પૂજયની પૂજા પ્રસંગે પ્રગટતા હ–આનંદરૂપે અનુભવાય છે.
જેને સ` દુષ્કૃત્યા પ્રત્યે ધૃણા-ગાઁ પ્રગટે, તેને સવ સુકૃત્યા પ્રત્યે અનુરાગ ૮. ચિતલત્તિનુત્તા૦ (પંચ સૂત્ર૰)