________________
શ્રી સવેગર ગશાળા ગ્રંથના ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલું
(૯૫૧–૯૫૨) તેના ઉપરથી પાકીને પીળાં બનેલાં ફળેા યથેચ્છ (ઇચ્છા મુજબ ) ગ્રહણુ કર્યા" અને વિનયથી નમેલા તેઓએ તે શ્રી વાંકચૂલીને આપ્યાં. (૯૫૩) તેણે કહ્યું, હે ભાઈ આ ! પૂર્વે કદાપિ નહિ જોએલાં દેખાવમાં સુંદર આકળાનુ નામ શું છે? (૯૫૪) તેઓએ કહ્યું, સ્વામિન્! એનુ નામ અમે જાણતાં નથી, કેવળ પાકેલાં હોવાથી શ્રેષ્ઠ રસનુ' અનુમાન કરીએ છીએ. (૯૫૫) પલ્લીપતિએ કહ્યું, જો અમૃત સરખાં હોય તે પણ નામ જાણ્યા વિનાનાં આ કળાને તુ ખાઈશ નહિ. (૯૫૬) (સવ્વાડવRT=) તે વેળા ( અવ્યક્ત=) વિસ’સ્થૂલ-અશક્ત એવા તે એકને છેડીને ભૂખથી પીડાતા શેષ પુરુષોએ તે ફળાને ખાવા માંડયાં. (૯૫૭) પછી વિષયેાની જેમ મુખે (પ્રારંભમાં) મધુર અને પરિણામે વિરસ એવાં તે ફળોને ખાઈ ને સૂતેલા તેની ચેતના ઝેરના કારણે નાશ પામી. (૯૫૮) પછી મી'ચાતાં બે નેત્રોવાળા અને અંદર જ (મુંઝાતા) રુંધાયેલા શ્વાસવાળા તેઓ સુખશય્યામાં સૂતેલાની જેમ ઊંઘવા લાગ્યા. (૯૫૯) તે પછી તેને જીવ લઈને જેમ ચાર અદૃશ્ય થાય, તેમ સૂર્ય અસ્ત પામ્યા અને પક્ષીઓએ પણ વ્યાકુળ શબ્દેાથી તે જીવાનું ગમન ( મરણ ) જાહેર કર્યું. (૯૬૦) પછી સત્ર જીવલેાકને ( પૃથ્વીમડલને જાણે ) કંકુના રસથી રંગતા અને ચક્રવાકેાને (વિરહથી) વ્યાકુળ કરતા સધ્યાના રંગ સČત્ર ફેલાયા. (૯૬૧) કુલટા સ્ત્રીની જેમ કાળી ગાળીના જેવા ( અતિ શ્યામ) કાન્તિવાળા વસ્ત્રથી શરીર ઢાંકયુ હોય તેમ, તમાલવૃક્ષના ગુચ્છા જેવી કાળી અંધકારની શ્રેણી વિસ્તાર પામી. (૯૬૨) નિત્ય (વિદ્યુત્ત્વ =) રાહુથી ગળાતા ચંદ્રમાંથી જાણે ચંદ્રના ટૂકડાનેા સમૂહ છૂટો પડતા હોય તેમ, તારાઓના સમૂહ ( એસરિયાયે=) શીઘ્ર સÖત્ર વિસ્તાર પામ્યા. (૯૬૩) તે પછી ત્રણેય જગતને જીતવા માટે (પ્રતિજ્ઞાવાળા) કામરૂપી મુનિના ( મુનિપક્ષે ત્રણેય જગતમાં વિજય મેળવવાની ઈચ્છાવાળા મુનિના ) શયન માટે સ્ફટિકની પાટ જેવા (નિમ`ળ ), દેવાના ભુવનનાં આંગણાની વચ્ચે સ્થાપેલા સફેદ સેનાના પૂણ કલશ જેવા ( ગાળ), આકાશરૂપી સરેાવરમાં ખીલેલા સહસ્રપત્ર કમળ જેવા (રાત) જાણે રાત્રિરૂપી સ્ત્રીનો ગોરાચનનો મોટો જથ્થા ઢાય તેવા, ચંદ્ર પણ ઉગ્યેા. (૯૬૪– ૯૬૫) ત્યારે જવા માટે સમયને અનુકૂળ જાણીને પલ્લીપતિએ ઊઘેલા છે–એમ માનીને તે પુરુષોને મોટા અવાજથી ખેલાવ્યા. (૯૬૬) વારંવાર ખેલાવેલા પણ તેઓએ જ્યારે થોડો પણ જવાબ ન આપ્યા, ત્યારે પાસે આવીને સને સારી રીતે જોયા. (૯૬૭) નષ્ટ જીવન (પ્રાણ )વાળા સ`ને ( મરેલા ) જોઈ ને તેણે વિચાર્યું, અહે! અજાણ્યા નામવાળા ફળાના ઉપયેગ ( ખાવાનુ') આ ફળ છે. (૯૬૮) જો નિષ્કારણુવત્સલ તે સૂરિજીનો (આપેલા ) નિયમ મારે ન હેાત, તે હું પણ આ ફાને ખાઇને આ અવસ્થાને પામ્યા હાત. (૯૬૯) ગુણનિધિ અને અજ્ઞાનરૂપી વૃક્ષને ( બાળવામાં ) અગ્નિતુલ્ય એવા તે ગુરુ યાવજ્જીવ જયવંતા રહા! કે જેઓએ નિયમ આપવાના બ્હાને મને જીવન આપ્યુ. (૯૭૦) એમ દીર્ઘ કાળ ગુરુની પ્રશ'સા કરીને શેકથી અતિ વ્યાકૂળ શરીરવાળે તે તેનાં
૧૮