Page Text
________________
શ્રી સંવેગ રંગશાળા ગ્રંથને ગુજરાતી અનુવાદ : દ્વાર પહેલું વિવિધ સિરાવ્યું. (૭૫૯) તે પછી મુનિજનને મારવાના અધ્યવસાયથી ઉપજેલા અત્યંત પાપના ભારવાળે તે, તે જન્મમાં જ અતિ તીવ્ર ગાકૂળ શરીરવાળે થએલે, ભાગવતી દીક્ષા છેડીને અહીં-તહીં પરઘરમાં રહેતા, બહુ પાપકર્મની વૃદ્ધિવાળ, ભિક્ષાવૃત્તિથી જીવતે, મનુષ્યના મુખથી “આ તે દીક્ષાભ્રષ્ટ છે, અદર્શનીય છે, અત્યંત દુષ્ટ ચેષ્ટાવાળે છે”—એવા શબ્દોને પ્રત્યક્ષ સાંભળતે, આહટ્ટ હટ્ટને પામેલે, પદે પદે રૌદ્રધ્યાનને કરતે, વ્યાધિરૂપી અગ્નિથી વ્યાકૂળ શરીરવાળો, અતિ ક્રૂર મતિવાળો, મરીને સર્વ નારકીઓને પ્રાગ્ય પાપબંધમાં એક હેતુભૂત, અત્યન્ત તુચ્છ અને નિંદનીય એવી તિર્યચેની ( વિવિધ) નિઓમાં, (ત્યાંથી પુનઃ) પ્રત્યેક ભવે એકાન્તરિત (વચ્ચે વચ્ચે) તિર્યંચની અંતરગતિપૂર્વક, અતિ તીણ લાકુખે દુખોની ખાણ સરખી ઘમ્મા, વંશા, શૈલા વગેરે સાતેય નરક પૃથ્વીઓમાં તે તે નરકના ઉત્કૃષ્ટ આયુષ્યને બંધ કર, અનુક્રમે ઉત્પન્ન થયે. (૭૬૦ થી ૭૬૬) તે પછી જળચર, સ્થળચર, બેચરની નિમાં અનેકશઃ ઉત્પન્ન થયે, અને બેઈન્દ્રિય, તેઈન્દ્રિય, વૈરેન્દ્રિય જાતિની પણ વિવિધ પ્રકારની ઘણી એનિએમાં અતિ ઘણી વાર ઊપજે. (૭૬૭) ત્યાંથી જળ, અગ્નિ, વાયુ અને પૃથ્વીકાયમાં અસંખ્ય કાળ સુધી ઊપજે, એમ વનસ્પતિકાયમાં પણ ઊપજે, તેમાં એટલું વિશેષ કે–ત્યાં અનંતકાળ સુધી ઊપજે. (૭૬૮). તે પછી (મનુષ્ય થવા છતાં) બર્બર (ભિલ), અનાર્ય (નીચ), ચંડાળ, ભિલ, ચમાર, બેબી પ્રમુખ નિઓમાં ઊપજે (વચ્ચે ). દરેક જન્મમાં પણ મનુષ્યને દ્વેષપાત્ર થએલે અતિ દુઃખી જીવનથી જ. (૭૬૯) તથા કેટલાક સ્થળે, (કેટલીક વાર) શસ્ત્રથી ચીરા, કયાંક પત્થરથી ચૂરાયે, ક્યાંક રેગથી રબા, કયાંક વિજળીથી દાઝ, (૭૭૦) કયાંક માછીમારે હા, કયાંક દાહ થવાથી મર્યો, કયાંક અગ્નિથી દાઝ, કયાંક ગાઢ બંધન (ફાંસીથી) મર્યો, ક્યાંક ગર્ભશ્રાવથી મર્યો, ક્યાંક શત્રુઓ હો, કયાંક યંત્રમાં પિલાણે, કયાંક શૂળીએ ચઢા, (૭૭૧-૭૭૨) કયાંક પાણીમાં તણા-ડૂબે, કયાંક ખાડામાં ફેકાય, ઈત્યાદિ મહા દુઃખને સહન કરતો (વારંવાર ) મરણના મુખમાં ગયે. (૭૭૩) એમ ઘણા જન્મની પરંપરા સુધી દુઃખ સહવાથી–પાપકર્મોની લઘુતા અને કષાયે પાતળા થવાથી ચૂર્ણ પુર નામના શ્રેષ્ઠ નગરમાં વૈશ્રમણ શેઠની ગૃહિણી વસુભદ્રા નામની ભાર્યાની કુખેથી પુત્રપણે જ અને નિયત સમયે તેનું ગુણાકર નામ પાડ્યું. (૭૭૪-૭૭૫) તે શરીરથી અને બુદ્ધિના વિસ્તારથી પણ વધવા લાગ્યું. તે પછી અન્ય કઇ દિવસે ત્યાં શ્રી તીર્થંકર દેવ પધાર્યા. (૭૭૬) ત્યારે મનુષ્ય અને ગુણાકર પણ તુ તેમને વંદન માટે આવે અને જગન્નાથને વંદીને તે પૃથ્વી પીઠ ઉપર બેઠો. પછી પ્રભુએ હજાર સંશયને નાશ કરનારી, શિવસુખને પ્રગટ કરનારી, કુદષ્ટિ (મિથ્યાત્વ) અને ( અજ્ઞાનને ) દૂર કરનારી, કલ્યાણરૂપી રત્નને પ્રગટ કરવા માટે પૃથ્વીતુલ્ય, એવી દેશના શરુ કરી. (૭૭૭–૭૭૮) આથી ઘણા મનુષ્ય પ્રતિબંધ પામ્યા, કેટલાકે વિરતિધર્મ સ્વીકાર્યો અને કેટલાકે મિથ્યાત્વને તજીને
| SR No. | 006043 |
| Book Title | Samveg Rangshala Mahagranth Gujarati Anuwad |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Bhadrankarsuri |
| Publisher | Mahavir Jain S M P Sangh |
| Publication Year | 1987 |
| Total Pages | 636 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 20 MB |