________________
૮૯
ભાવ રૂપ ચક્રની મધ્યમાં પીસાઈ રહ્યો છે, દુઃખી દુઃખી થઈ રહ્યો છે.
દયા, દાન, વ્રત, તપ, પૂજા,ભક્તિના ભાવ એ શુભ ભાવ છે,તે ધર્મ નથી; એ તો સંસાર છે, રખડવાનો ભાવ છે. બંધનું કારણ છે.
હિંસા, જુઠ, ચોરી, પરિગ્રહ, કુશીલ, કષાય એ બધા અશુભ ભાવ છે, તે પણ ધર્મ નથી. એ સંસારના રખડવાના કારણ છે - પાપ ભાવ છે.
વર્તમાન પર્યાય તે વિકારી થવા યોગ્ય અને એમાં કર્મ નિમિત્ત તે વિકાર કરનાર એ બંને પુણ્ય છે. વિકારી થવા યોગ્ય છે તે ભાવ પુણ્ય અને કર્મનું નિમિત્ત છે તે દ્રવ્ય પુણ્ય - એમ બંને પુણ્ય છે. એ જ પ્રમાણે વિકારી થવા યોગ્ય જે જીવની પર્યાય તે ભાવ પાપ અને કર્મનું જે નિમિત્ત તે દ્રવ્ય પાપ - એમ બંને પાપ છે. દ્રવ્ય પાપ એ ભાવ પાપ થવામાં નિમિત્ત છે. વસ્તુ સ્વભાવ પોતે પુણ્ય - પાપનો કરનાર નથી. શુભ ભાવ થવા લાયક જીવ (પર્યાય) અને એનો કરનાર કર્મનો ઉદય તે અજીવ છે તેને દ્રવ્ય પુણ્ય કહીએ. એવી રીતે હિંસા, જૂઠ, ચોરી આદિ ભાવ પાપ થવા લાયક તો જીવ છે; પર્યાયમાં એવી લાયકાત છે અને કર્મનું જે નિમિત્ત છે તેને દ્રવ્ય પાપ કહીએ.
મોહ કર્મનો જે ઉદય છે એ તો પાપ જ છે. ઘાતી કર્મનો ઉદય જે છે એ તો એકલો પાપરૂપ જ છે. અહીં પુણ્ય ભાવપણે પરિણમ્યો છે એને ભાવપુણ્ય જીવ કહ્યો અને કર્મનો ઉદય (ઘાતી કર્મનો) જે અજીવ છે તેને દ્રવ્ય પુણ્ય કહ્યો.
પુણ્ય-પાપના ભાવને શાસ્ત્રમાં પુગલના કહ્યા છે, કારણકે એમાં ચેતનનો જ્ઞાનનો અંશ નથી. રાગ ચૈતન્યના અભાવરૂપ છે. દયા, દાન, ભક્તિ, પૂજા ઈત્યાદિ વિકલ્પમાં ભગવાન ચૈતન્યની જાતિ નથી, તેથી પુદ્ગલના કહ્યા છે.
પાપરૂપને પાપ તો જાણે સહુ કોઈ, • પુણ્યતત્વને પણ પાપ છે કહે અનુભવી બુધ કોઈ” અનુભવી સમ્યગ્દષ્ટિ તો પુણ્યને પણ પાપ કહે છે.
નિશ્ચય નયની અપેક્ષાએ વ્યવહાર રત્નત્રય (પુણ્યભાવ) એ પાપ છે, રાગ છે, મલિન છે, બંધ છે, સંસાર છે. .
આ રીતે નવ તત્વનું સ્વરૂપ યથાર્થ જાણવું.